Odnawialne źródła energii - źródła
energii
, których używanie nie wiąże się z długotrwałym ich deficytem - ich zasób odnawia się w krótkim czasie.
W
Ustawie
Prawo energetyczne
odnawialne źródła energii zdefiniowano jako „źródła wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także z biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych”.
Przeciwieństwem ich są
nieodnawialne źródła energii
, czyli źródła, których wykorzystanie postępuje znacznie szybciej niż naturalne odtwarzanie.
Najważniejszym ze źródeł odnawialnych jest energia spadku wody. Pozostałe źródła odnawialne -
energia słoneczna
,
energia wiatru
,
biomasy
,
biogazu
,
fal, pływów morskich
,
energia geotermalna
i inne - są używane na mniejszą skalę.
Energii odnawialnej nie należy mylić z energią przyjazną dla środowiska naturalnego, gdyż instalacje do jej produkcji mogą (choć nie muszą) powodować szkody ekologiczne.
W Polsce nałożono obowiązek zakupu
energii
z odnawialnych źródeł energii o czym mówi
rozporządzenie
ministra gospodarki z dnia
19 grudnia
2005
r.[1] W rozporządzeniu podane zostały wielkości wzrostu udziału energii ze źródeł odnawialnych w zakresie od 2,65% w
2003
r. do 9% w
2010
roku. W 2006 r. przyjęto nowelizację ustawy, ustalając nowy poziom 10,4% w 2010 r.
Do surowców odnawialnych należą:
- energia wód
- energia geotermalna
- energia słoneczna
- energia wiatru
- biomasa (m. in. drewno /w tym pelety, zrębki, wióry itp./, słoma, biogaz, biopaliwa)
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Joanna Krzeminska. Are Support Schemes for Renewable Energies Compatible with Competition Objectives? An Assessment of National and Community Rules. „Yearbook of European Environmental Law”. Volume VII, s. 125 (November 2007). Oxford University Press.
Linki zewnętrzne