Kliment Woroszyłow
Kliment WoroszyłowKliment Jefriemowicz Woroszyłow Климент Ефремович Ворошилов | | Kliment Jefriemowicz Woroszyłow |
| | Marszałek Związku Radzieckiego |
Marszałek Związku Radzieckiego
| Data i miejsce urodzenia |
4 lutego
1881
Wierchnieje | Data i miejsce śmierci |
2 grudnia
1969
Moskwa
| Przebieg służby | Lata służby |
1918
–
1969
| Siły zbrojne |
Armia Czerwona
| Główne wojny i bitwy |
wojna domowa w Rosji
,
wojna polsko-bolszewicka
,
bitwa warszawska 1920
,
II wojna światowa
,
Wielka Wojna Ojczyźniana
: | Odznaczenia | | Złota Gwiazda Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego | | Złota Gwiazda Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego | | Złoty medal Sierp i młot Bohatera Pracy Socjalistycznej | | Bohater Mongolii |
| Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Lenina | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Order Czerwonego Sztandaru | | Medal za Obronę Leningradu | | Medal za Obronę Moskwy | | Medal za Obronę Kaukazu | | Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 | | Medal 20-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 | | Medal "20 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" | | Medal "40 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" | | Medal "50 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" | | Order Suche Batora (Mongolia) | | Order Suche Batora (Mongolia) | | Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (Finlandia) |
|
Znaczek Poczty ZSRR z marsz. Klimentem Woroszyłowem, 1976 Instruktaż piechoty autorstwa Klimenta Woroszyłowa Kliment Jefriemowicz Woroszyłow,
ros.
Климент Ефремович Ворошилов (ur.
4 lutego
1881
we wsi Wierchnieje, zm.
2 grudnia
1969
w
Moskwie
) –
radziecki
dowódca wojskowy,
Marszałek Związku Radzieckiego
, polityk, przewodniczący Prezydium
Rady Najwyższej ZSRR
, dwukrotny
Bohater Związku Radzieckiego
(1956, 1968),
Bohater Pracy Socjalistycznej
(1960) i Bohater Mongolii (1957). Życiorys Dzieciństwo i młodośćUrodził się 4 lutego (23 stycznia wg
kalendarza juliańskiego
) 1881 we wsi Wierchnieje (ob. w
obwodzie ługańskim
na
Ukrainie
) w rodzinie robotnika kolejowego, z pochodzenia Ukrainiec. Mając zaledwie 7 lat rozpoczął pracę w kopalni pirytu, a następnie wraz z ojcem pasł bydło. Od 1896 pracował w fabryce. Od 1903 w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (
SDPRR
), w 1904 został członkiem komitetu
bolszewickiego
w
Ługańsku
. W czasie
rewolucji 1905
organizował drużyny bojowe. W latach 1908–1917 zajmował się pracą partyjną w
Baku
,
Petersburgu
i
Carycynie
, kilka razy aresztowany. W 1917 został członkiem Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Wojna domowa w RosjiPodczas
wojny domowej w Rosji
w 1918 współorganizował ukraińską 5. Armię i był jej pierwszym dowódcą, po czym dowodził Frontem Carycyńskim, pełnił funkcję zastępcy dowódcy i członka Rady Wojskowej Frontu Południowego, a następnie objął dowodzenie 10. Armią. W listopadzie 1919 współorganizował
1. Armię Konną
Siemiona Budionnego
i został członkiem jej Rady Wojskowo-Rewolucyjnej (Rewwojensowieta). W 1921 brał znaczący udział w likwidacji
powstania marynarzy w Kronsztadzie
. Działalność polityczna i służba w RKKAW latach 1921–1960 członek Komitetu Centralnego Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików)
RKP(b)
. W latach 1921–1925 był dowódcą Północnokaukaskiego, a następnie Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Po śmierci
Michaiła Frunzego
w listopadzie 1925 został ludowym komisarzem (ministrem) spraw wojskowych i morskich oraz przewodniczącym Rady Wojskowo-Rewolucyjnej ZSRR (do 1934). W latach 1926–1952 był członkiem Biura Politycznego WKP(b), a w latach 1934–1940 pełnił funkcję ludowego komisarza obrony ZSRR. W 1935 mianowany
Marszałkiem Związku Radzieckiego
. Współodpowiedzialny za
czystki w Armii Czerwonej
. Podejmował decyzje o rozstrzelaniu łącznie 25 700 osób spośród grupy polskich wojskowych i cywilów znajdujących się w obiektach NKWD. Decyzję podjęli członkowie Biura:
Ławrientij Beria
,
Józef Stalin
, Kliment Woroszyłow,
Wiaczesław Mołotow
,
Anastas Mikojan
,
Michaił Kalinin
,
Łazar Kaganowicz
. Zgodnie z nią wiosną 1940 zamordowano 21 857 osób. Patrz:
zbrodnia katyńska
. Po niepowodzeniu w
wojnie radziecko-fińskiej
odwołany ze stanowiska ludowego komisarza obrony. W maju 1940 został powołany na stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (rząd ZSRR) i jednocześnie przewodniczącego Komitetu Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych. Wielka Wojna OjczyźnianaW czasie
wojny niemiecko-radzieckiej
, w latach 1941–1945 był członkiem Państwowego Komitetu Obrony. W 1941 został dowódcą Kierunku Północno-Zachodniego (do września 1941). Będąc pełnomocnikiem Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa, organizował obronę
Leningradu
oraz dowodził wojskami Frontu Leningradzkiego (wrzesień 1941) i Wołchowskiego oraz Samodzielnej Armii Nadmorskiej. We wrześniu 1942 został wyznaczony głównym dowódcą ruchu partyzanckiego (do maja 1943). Podczas wojny zajmował również inne stanowiska. Uczestniczył w
konferencji teherańskiej
. Okres powojennyPo zakończeniu
II wojny światowej
w 1945 był przewodniczącym Sojuszniczej Komisji Kontrolnej na
Węgrzech
. W latach 1946–1953 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, a następnie w latach 1953–1960 przewodniczącego Prezydium
Rady Najwyższej ZSRR
. W 1960 za wystąpienie przeciwko
Nikicie Chruszczowowi
i poparcie
"grupy antypartyjnej"
Wiaczesława Mołotowa
został pozbawiony wszystkich funkcji partyjnych i państwowych. Po dojściu do władzy
Leonida Breżniewa
powrócił do łask, ponownie członek KC KPZR od 1966. Zmarł 2 grudnia 1969, pochowany przy ścianie
Kremla
na
Placu Czerwonym
w
Moskwie
. W jego pogrzebie uczestniczyła delegacja
PRL
z przewodniczącym Rady Państwa PRL
Marianem Spychalskim
, szefem GZP WP gen.
Józefem Urbanowiczem
oraz szefem Sztabu Generalnego WP gen.
Bolesławem Chochą
. Autor wspomnień Rasskazy o żizni, Moskwa 1968. Odznaczenia- Medal
"Złota Gwiazda"
Bohatera Związku Radzieckiego
– dwukrotnie (3 lutego 1956, 22 lutego 1968)
- Medal "Sierp i Młot"
Bohatera Pracy Socjalistycznej
(1960)
-
Order Lenina
– ośmiokrotnie 1935, 1938, 1941, 1945, 1951, 1956, 1961, 1968)
-
Order Czerwonego Sztandaru
– sześciokrotnie (1919, 1921, 1925, 1930, 1944, 1948)
-
Order Suworowa
I klasy (1944)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Uzbeckiej SRR
(1930)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Tadżyckiej SRR
(1933)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Zakaukaskiej SRR
(1933)
-
Medal za Obronę Leningradu
-
Medal za Obronę Moskwy
-
Medal za Obronę Kaukazu
-
Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
(1945)
- Medal 20-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941-1945 (1965)
- Medal "20 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" (1938)
- Medal "30 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" (1948)
- Medal "40 lat Radzieckich Sił Zbrojnych" (1958)
- Medal "50 lat Radzieckich Sił Zbrojnych"
- Medal 800-lecia Moskwy (1947)
- Bohater Mongolii (29 maja 1957,
Mongolia
)
-
Order Suche Batora
– dwukrotnie (Mongolia)
- Оrder Czerwonego Sztandaru (Mongolia)
-
Krzyż Wielki Orderu Białej Róży
(
Finlandia
)
- i inne
Ciekawostki-
Bułat Okudżawa
, poświęcił mu jedną ze swoich ironicznych piosenek pod tytułem Woroszyłow, nasz czerwony komendant. Piosenkę tę Okudżawa nagrał w czasie swego pobytu w Polsce w 1966 roku i nie była ona znana w ZSRR. Woroszyłow pojawia się również w znanej pieśni Armii Konnej "Marsz Budionnego". Oprócz tego, nazwisko Woroszyłowa pojawia się jeszcze w co najmniej dwóch pieśniach: jednej z licznych wersji Полюшко-поле (Poleczko-pole) oraz Эшелонная (Песня о Ворошилове) ("Eszelonowa" (Pieśń o Woroszyłowie))
- W
Bielsku-Białej
istniała prawdopodobnie jedyna ulica jego imienia w
Polsce
(1951–1988), później
Władysława Sikorskiego
).
-
Ługańsk
, miasto we wschodniej Ukrainie zostało nazwane na jego cześć Woroszyłowgrad. Stoi tam do dzisiaj pomnik Woroszyłowa, na koniu i z szablą.
- Od inicjałów Woroszyłowa nazwano serię czołgów ciężkich
KW
(nazywanych także potocznie "Klimami")
- W 1925 po śmierci
Michaiła Frunzego
Kliment Woroszyłow wychowywał jego syna – Timura, który zginął jako oficer lotnictwa na Froncie Wołchowskim. Był żonaty, ale nie miał własnych dzieci, wychowywał również przybranego syna Piotra.
- W 1985 w filmie "Bitwa o Moskwę" w jego rolę wcielił się piosenkarz Władimir Troszin, pierwszy wykonawca piosenki "Podmoskownyje Wiecziera".
- W wywiadzie dla "Gazety wyborczej" gen. armii
Wojciech Jaruzelski
wspominał jak podczas spotkania z marsz. Klimentem Woroszyłowem – na uroczystości z okazji 20. rocznicy zakończenie II wony światowej – ów wyrecytował po polsku modlitwę "Zdrowaś Mario".
Bibliografia- B. Potyrała, H. Szczegóła – Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935-1991, Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, Zielona Góra 1997,
- B. Potyrała, W. Szlufik – Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Wyd. WSP, Częstochowa 2001,
- Słownik biograficzny marszałków Związku Radzieckiego, t. III, Koszalin 2004
- Mała Encyklopedia Wojskowa, t. III, Wyd. MON, Warszawa 1971
- Encyklopedia II wojny światowej, Wyd. MON, Warszawa 1975
- (
ros.
) W. Jegorszyn – Feldmarszałkowie i marszałkowie, Moskwa 2000
- (
ros.
) K. Zalesskij – Imperium Stalina. Biograficzny słownik encyklopedyczny, Moskwa 2000
- (
ros.
) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
- (
ros.
) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 5, ss. 371-372, Moskwa 1969-1978
- (
ros.
) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
-
Климент Ефремович Ворошилов – Герои страны
(
ros.
)
-
Wyżsi dowódcy Związku Radzieckiego
(
ros.
)
Inne hasła zawierające informacje o "Kliment Woroszyłow":
Ługańsk
Znane osoby związane z miastem
Władimir Dal
(
1801
-
1872
), największy
rosyjski
leksykograf
, urodzony w Ługańsku,
Kliment Woroszyłow
,
sowiecki
działacz polityczny i dowódca wojskowy, urodzony na przedmieściach Ługańska.
Serhij ...
Marszałek ZSRR
Pierwszych pięciu marszałków ZSRR
1935
(od lewej
Michaił Tuchaczewski
,
Siemion Budionny
,
Kliment Woroszyłow
,
Wasilij Blucher
i
Aleksandr Jegorow
Oznaczenie głównych marszałków rodzajów wojsk(od lewej) ...
Kliment Woroszyłow
7 maja
1960
Przynależność polityczna
Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Poprzednik
Nikołaj Szwernik
Następca
Leonid Breżniew
Józef Stalin
i Kliment Woroszyłow w 1935Pierwszych pięciu Marszałków Związku Radzieckiego w 1935 (od lewej: ...
Przywódcy ZSRR
...
Wojna zimowa (1939-1940)
rejon jeziora Ładoga)Przyczynaroszczenia terytorialne ZSRRWynikformalna wygrana ZSRR(Finlandia obroniła swoją niezawisłość)Terytoriumwschodnia FinlandiaStrony konfliktu
Finlandia
ZSRR
Dowódcy
Carl Mannerheim
Kliment Woroszyłow
Siemion Timoszenko
Siły250 000 ludzi30 czołgów130 samolotówok. 1 mln ludzi6541 czołgów3800 samolotówStraty26 ...
Powstanie w Kronsztadzie
którzy ruszyli na front w celu agitowania oddziałów; wśród nich był m.in.
Kliment Woroszyłow
.Powstańcy kronsztadzcy nie otrzymali pomocy w takim zakresie, w jakim by ...
Czołg
konstrukcją był ciężki czołg przeznaczony do działań przełamujących
KW-1
– skrót od
Kliment Woroszyłow
, jednego z członków
politbiura
. Ten ciężki i mocno opancerzony czołg ...
Historia nauki
...
Atak Niemiec na ZSRR
Mannerheim
Józef Stalin
Gieorgij Żukow
Dmitrij Pawłow
†
Siemion Budionny
Siemion Timoszenko
Kliment Woroszyłow
Markian Popow
Siły~ 4.7 miliona~ 2.9 milionaStraty~ 830,000 (~ 174,000 zabitych, ...
Agresja ZSRR na Polskę 1939
Sztabu Generalnego
Armii Czerwonej
komandarm
Borys Szaposznikow
.
3 września
Ludowy Komisarz Obrony
Kliment Woroszyłow
wydał dyrektywy oddziałom z Leningradzkiego, Kalininskiego, Białoruskiego, Kijowskiego, Moskiewskiego i ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kliment Woroszyłow":
211 Państwo bolszewików (plansza 8)
...
|