Chram Mazowiecki, Święto plonów (2007)
Rodzimy Kościół Polski –
rodzimowierczy
związek wyznaniowy
, nawiązujący do etnicznych, przedchrześcijańskich wierzeń
Słowian
. Siedzibą wyznania jest
Warszawa
. Na terenie kraju działają świątynie skupiające wyznawców z danego regionu[1].
Nazwa związku
Nazwa Rodzimego Kościoła Polskiego wzorowana jest na nazwie Kościoła zrzeszającego potomków dawnych (rdzennych) mieszkańców Ameryki,
Indian
:
Native American Church
. Rodzimy Kościół Polski, wzorem Rodzimego Kościoła Amerykańskiego, nawiązuje także do dawnych (przedchrześcijańskich) wierzeń etnicznych, jednocześnie przy tym respektując przybyłe później wyznania[2]. Sam termin
Kościół
w nazwie został użyty wyłącznie w znaczeniu religijnej organizacji wyznawców i ich duchowieństwa.
Podstawy założeń wyznaniowych
Wiara Rodzimego Kościoła Polskiego z jednej strony opiera się na
henoteizmie
, a z drugiej na syntezie
panteizmu
(czy nawet
panenteizmu
) i
politeizmu
– czyli na przekonaniu, że o losie świata decyduje siła kosmiczna zwana Bogiem Najwyższym (przez wielu rodzimowierców z RKP utożsamianym z
Metawszechświatem
), którego poszczególnymi przejawami (kolejnymi wcieleniami) są inni, pomniejsi bogowie. Choć oficjalnie w RKP boga najwyższego określa się mianem
Świętowit
, o tyle w powszechnym użyciu równie popularne są pozostałe imiona ze szczytu rodzimowierczego panteonu słowiańskich bogów (jak np.
Perun
czy
Swaróg
); członkowie RKP przyjmują bowiem, iż Bóg Najwyższy niezależnie od imienia pod jakim będzie czczony zawsze pozostanie Bogiem Najwyższym, a jego rzeczywiste, prawdziwe imię (o ile takowe w ogóle posiada) zawsze pozostanie poza ograniczoną ludzką percepcją. Członkowie tego związku wierzą, iż w takiej postaci (jako wieczny, nieskończony i nieograniczony
absolut
– w sobie zawierający wszelkie racje swego bytu) Bóg Najwyższy nie może być opisywany powszechnie używanymi pojęciami
dobra
i
zła
czy też innymi ludzkimi subiektywnymi kryteriami. Jednocześnie przyjmują jednak, że tym kryteriom (choć w różnej skali) podlegają pozostali, pomniejsi bogowie i boginie, znajdujący się bliżej poszczególnych sfer ludzkiej egzystencji. Pozostali bogowie i boginie (będący uproszczonymi przejawami Boga Najwyższego) sprawują pieczę nad konkretnymi aspektami związanymi z naturą (z którymi często są wręcz utożsamiani)[1][3].
Symbole religijne zwiazku
Rodzimy Kościół Polski posiada trzy główne symbole religijne. Są nimi
Ręce Boga
(motyw graficzny obecny na naczyniu odnalezionym w Białej koło
Łodzi
) – jako ideogram oznaczający pojęcie Boga Najwyższego, a równocześnie także wszechświat i równowagę do której dąży Natura,
Idol Zbruczyński
– jako ikonograficzne wyobrażenie m.in. wszechświata, a także jako przedstawienie głównego panteonu bóstw słowiańskich, oraz
Świętowit z Wolina
[2].
Główne święta
Kołomir – znak symbolizujący cykliczny rytm życia i bieg czasu.
Cykliczne:
Dodatkowe:
Okazjonalne (rodzinne):
Obchody głównych świąt cyklicznych są zazwyczaj publiczne i ogólnie dostępne – uczestniczyć w nich mogą również osoby z poza związku, którym bliska jest rodzima wiara i kultura. Świętom towarzyszy stosowna liturgia, której przewodzi
ofiarnik
lub wyznaczony
żerca
[2].
Etyka
Kołacz
– rodzaj świątecznego pieczywa.
Rodzimy Kościół Polski uznaje człowieka za część przyrody (jeden z tworów mocy kosmosu), a jednocześnie za część społeczeństwa. Tym samym wymaga od niego respektowania Praw Przyrody i Praw Ładu Społecznego (przestrzegania niejako uniwersalnych zasad współżycia społecznego, wspólnych na przestrzeni wieków dla większości znanych kultur). Zabrania zabójstw, gwałtów, rabunku i kradzieży. Nakazuje poszanowanie dla związków międzyludzkich, które organizują społeczeństwo – od rodziny po państwo. Nakazuje bronić przyrody uznając ją za twór święty[2]. Jednocześnie przy tym – m.in. uznając, że natura nie potrzebuje żadnych tzw. świętych ksiąg (czy spisanych w formie dekalogu reguł) by jej prawa były respektowane, a także nie chcąc mnożyć zbędnych bytów ponad miarę oraz uznając, że nic nie zastąpi człowiekowi samodzielnego myślenia i zdolności
empatii
– stara się unikać formułowania tych oczywistych dla większości zasad w formie niejako gotowych przepisów na właściwe życie (ograniczając się zazwyczaj do podstawowych stwierdzeń z rodzaju "żyj godnie i bądź prawym człowiekiem", czy też "czyń co chcesz, bylebyś przy tym nie krzywdził innych")[1][4].
Struktura zwiazku
Chram Mazowiecki, Noc Kupały (2009)
Rodzimy Kościół Polski jest kościołem otwartym, nie uzurpującym sobie prawa wyłączności – zarówno w sprawach osobistej wiary jak i przynależności kościelno-organizacyjnej. Członkowie RKP uważają bowiem, że ich słowiańscy przodkowie byli wyznawcami tego samego Boga, któremu na swój sposób cześć oddają także
chrześcijanie
,
muzułmanie
i pozostali. Do Rodzimego Kościoła Polskiego może więc należeć również osoba, która jednocześnie należy do jeszcze innego związku religijnego (niekoniecznie rodzimowierczego). Tym samym przystąpienie do Rodzimego Kościoła Polskiego nie wymaga np. formalnego
aktu zerwania
z wcześniejszym – dotychczas wyznawanym przez kandydata – systemem wyznaniowym. Jednocześnie formalnym warunkiem przystąpienia do Rodzimego Kościoła Polskiego jest złożenie stosownej
deklaracji przystąpienia
, będącej równocześnie swego rodzaju wyznaniem wiary[2][3].
Jako, że rodzimowierstwo słowiańskie z definicji wręcz (m.in. przez wyraźnie zaznaczoną etniczność) określa swój zasięg[4], Rodzimy Kościół Polski nie uznaje za konieczne również weryfikowania pochodzenia swoich potencjalnych kandydatów. Przyjmuje on iż Polakiem jest ten kto za Polaka się uważa (i mając na myśli tak pojmowaną polskość zastosowana została nazwa Rodzimego Kościoła Polskiego). W założeniach programowych deklaruje wręcz, iż jego członkiem zostać może każdy bez względu na to, jakiej narodowości przodków ma w swoim drzewie genealogicznym, jako że naród to przede wszystkim wspólny język i kultura[2]. Jednocześnie – pomimo, że jednym z wymogów przyjęcia deklaracji przystąpienia do związku jest podanie w niej numeru dowodu osobistego kandydata – jednoznacznie bynajmniej nie wyklucza to możliwości przyjęcia do RKP osoby innej (szczególnie pochodzenia słowiańskiego) narodowości.
Kościół ten jest związkiem religijnym opartym na
demokracji
. Deklaruje daleko posuniętą tolerancję i sprzeciw wobec
rasizmu
,
nazizmu
i szerzenia nietolerancji wobec ludzi o innej religii, odmiennym pochodzeniu czy narodowości. Stanowiska w nim są kadencyjne i obejmowane w drodze wyborów. Członkowie są zwolnieni od składek członkowskich[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2
Strona internetowa Rodzimego Kościoła Polskiego
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6
Statut RKP – Nazwa. Założenia programowe. Kult. Etyka. Liturgia i obrzędy. (PDF)
- ↑ 3,0 3,1 Gniazdo - Rodzima wiara i kultura, nr 2(7)/2009 - Ratomir Wilkowski: Rozważania o wizerunku rodzimowierstwa na przykładzie...
- ↑ 4,0 4,1
Gniazdo – Rodzima wiara i kultura (str. internetowa) – Ratomir Wilkowski: Neopogaństwo, rodzimowierstwo i pseudorodzimowierstwo...
Linki zewnętrzne