Ucho wewnętrzne (
łac
. auris interna) (
błędnik
łac. labirynthus – zwany tak z powodu skomplikowanej budowy anatomicznej) – wewnętrzna część
ucha
. Jest jednym z elementów (
receptorem
)
zmysłu równowagi
i
zmysłu słuchu
.
Budowa
Składa się z:
Przedsionka wypełnionego płynem, prowadzi do niego
okienko owalne
. Jego funkcja to odbieranie drgań mechanicznych, wzbudzanie drgań cząsteczek mechanicznych.
Ślimaka
– zwinięty kanał zawierający właściwy narząd słuchu. Jego funkcja to odbieranie drgań cieczy wzbudzanie impulsów nerwowych, które nerwem słuchowym biegną do ośrodka słuchu.
Kanałów półkolistych
– błędnik błoniasty, wypełniony płynem i zawierający ziarenko węglanu wapnia –
otolit
. Jest to narząd równowagi. Jego funkcja to informowanie o położeniu ciała w przestrzeni.
Ucho wewnętrzne:
ślimak
trzy kanały półkoliste
Ruchy głowy powodują przemieszczanie sie płynu i substancji galaretowatej aparatu przedsionkowego, co wywołuje pobudzenie komórek zmysłowych. Powstają impulsy nerwowe przekazywane nerwem równowagi do mózgu gdzie są analizowane.
Przeczytaj !
Inne hasła zawierające informacje o "Ucho wewnętrzne":
130. Narządy zmysłów człowieka (plansza 14)
środkowego z gardłem, której zadaniem jest wyrównywanie ciśnień po obu stronach błony bębenkowej
Ucho wewnętrzne – komora zawierająca elementy błoniaste wypełnione śródchłonką (specjalny płyn), elementy ...