Alice Cooper (właściwie Vincent Damon Furnier, ur.
4 lutego
1948
[1]) –
amerykański
muzyk rockowy.
W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 32. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów wg
Hit Parader
[2].
Biografia
Sławę zdobył pod koniec
lat 60
. Estetyce rockowej lat 60. przeciwstawił makabryczny show sceniczny i prowokacyjne teksty pełne przemocy, śmierci i seksualnych aberracji. Z tej racji uważany jest za jednego z twórców shock-rocka. Podczas jego koncertów na scenie pojawiały się takie rekwizyty jak gilotyna, szafot, krzesło elektryczne, a sam Cooper występował w przerażającym makijażu. Największe hity tego okresu to School's Out, No More Mr. Nice Guy i I'm Eighteen.
W 1974 roku Alice Cooper rozstał się ze swoim zespołem towarzyszącym, który w jego odczuciu ograniczał jego sceniczną inwencję, by w 1975 stworzyć swój największy sceniczny show Welcome to my Nightmare, promujący concept album pod tym samym tytułem. W 1978 poddał się leczeniu z choroby alkoholowej. Swoje doświadczenia związane z wychodzeniem z alkoholizmu opisał na płycie From the Inside. Na poczatku lat osiemdziesiątych wyraźnie zmienił sceniczny wizerunek, czerpiąc z estetyki punkowej, jednak jego kariera w tym okresie załamała się.
W drugiej połowie lat osiemdziesiątych próbował powrócić z repertuarem
heavymetalowym
. Prawdziwy wielki powrót Coopera nastąpił w roku 1989 kiedy ukazała się płyta Trash wyprodukowana we współpracy z twórcą największych hitów
Bon Jovi
i autorem come backu
Aerosmith
– Desmondem Childem. Z tego albumu pochodzi największy hit Coopera od lat 70. – Poison.
Alice Cooper jest bohaterem komiksu
Neila Gaimana
"Ostatnie kuszenie". Ponadto wykonał piosenkę "King Herod's Song" z musicalu
"Jesus Christ Superstar"
na Londyńskim albumie z
1996
roku.
Dyskografia
Przypisy
Linki zewnętrzne