Przeprowadzając zajęcia na temat praw dziecka miałam na celu głównie ukazanie dzieciom ich praw i obowiązków oraz uświadomić, że każdy ma prawo do równego traktowania bez względu na kolor skóry, płeć czy poglądy.
Scenariusz zajęć przeprowadzonych w świetlicy
TEMAT: Wokół praw dziecka
CELE:
Po zakończonych zajęciach uczeń powinien:
- znać: osoby i instytucje, do których mogą zwrócić się o pomoc, jeśli ich prawa zostaną naruszone,
- wiedzieć, że wszyscy ludzie mają takie same prawa i obowiązki,
- mieć świadomość potrzeby tworzenia i zapisywania praw dla wszystkich ludzi jednakowych, bez względu na kolor skóry, poglądy itp.
METODY:
- „burza mózgów” - rozwiązywanie konkretnego problemu,
- analiza przypadków - przedstawienie konkretnej sytuacji z życia lub wymyślonej,
- „symulacji” - inscenizowanie ról jakie dziecko odgrywa - dyskusja o postawach poszczególnych uczestników zdarzenia.
POMOCE:
- klocki, pudła, krzesła, koce, deski, latarki, kije, owoce, mapa świata arkusze papieru, pisaki.
CZAS TRWANIA: 90 minut (temat można zrealizować na dwóch oddzielnych zajęciach).
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
CZĘŚĆ PIERWSZA: Zabawa „Bezludna wyspa”.
Dzieci podzielone na trzy grupy wsiadają na statki (np. koce) i wypływają na morze, np. na wycieczkę dookoła świata. Nagle zrywa się huragan, statki toną, a rozbitkowie trafiają na bezludne wyspy (każdy z zespołów ma inną wyspę). Mają do wypełnienia trudne zadanie - ze znalezionych na wyspie materiałów (deski, kartony, itp.) muszą zbudować osadę i zorganizować życie na wyspie.
- dbać o wyżywienie, podział zapasów żywności, zdobywanie, racjonowanie;
- dbanie o bezpieczeństwo, obrona przed zwierzętami, zimnem, deszczem, słońcem;
- urządzenie miejsca do spania, spożywania posiłków;
- sygnalizowanie obecności na wyspie dla przepływających statków.
Po pewnym czasie rozbitkowie słyszą komunikat ze statku ratowniczego:
„Tu statek ratowniczy – Gdańsk - odebraliśmy wasze sygnały SOS, płyniemy wam na pomoc”.
Uczniowie wsiadają na statek ratowniczy (koc), gdzie reporterka przeprowadza wywiad z rozbitkami:
- Jak udało się wam przetrwać na wyspie tak długo bez pomocy z zewnątrz?
- Kto zajął się organizacją życia na wyspie?
- Jakich zasad staraliście się przestrzegać, jakie mieliście przydzielone obowiązki, czego nie wolno było wam robić?
- Czy dobrze układała się wam współpraca?
Wniosek wypływający z zabawy zostaje zapisany na arkuszu papieru:
ISTNIEJE POTRZEBA TWORZENIA I ZAPISYWANIA PRAW I OBOWIĄZKÓW (tworzenia dokumentów).
CZĘŚĆ DRUGA: Prawa dla wszystkich jednakowe.
Zabawa „Różnię się od ciebie".
Uczniowie siadają w dwóch szeregach, rzucają piłkę do osoby siedzącej naprzeciwko i mówią „różnię się od ciebie, bo jestem np. dziewczynką, chłopcem, kolorem oczu itp. Po zakończonej zabawie nauczyciel zadaje pytania:
- Czym ludzie różnią się od siebie?
- Czy to oznacza że mają różne prawa?
- Czy dzieci z różnych krajów świata powinny być odmiennie traktowane?
NIE! Równe traktowanie zapewnia nam Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989r. Polska jest inicjatorem Konwencji i przystąpiła do niej jako jedno z pierwszych państw.
Dzieci słuchają piosenki M. Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są” i jednocześnie umieszczają na mapie świata ilustracje przedstawiające dzieci różnych narodowości.
Na arkusz papieru wpisują hasło: WSZYSTLIE DZIECI MAJĄ JEDNAKOWE PRAWA
CZĘŚĆ TRZECIA: Prawa dziecka w domu i w szkole.
Zabawa „To ja”
Dzieci zostały podzielone na dwie grupy.
I grupa - każdy na otrzymanej kartce rysuje swoich rodziców i wczuwając się w rolę matki (dziewczynki), lub ojca (chłopcy) opowiadają, jak chcieliby postępować wobec swoich dzieci?
II grupa - każdy na otrzymanej kartce rysuje swojego nauczyciela i wczuwając się w jego rolę odpowiada na pytanie: Jak postępowałbyś wobec uczniów będąc nauczycielem?
Po wykonaniu przez dzieci zadania następuje omówienie.
Jeśli zdarzy się że:
- starsi koledzy biją was, zabierają pieniądze;
- nakłaniają, zmuszają do palenia papierosów, picia alkoholu, zażywania narkotyków; - jeśli w domu dzieje się coś niedobrego, coś czego nie rozumiesz;
Do kogo możesz zwrócić się o pomoc?
- najbliżsi, rodzice, wychowawcy;
- telefon zaufania;
- Terenowy Komitet Praw Dziecka;
- Pogotowie Opiekuńcze;
- Policja;
Na zakończenie nauczyciel odsłania hasło:
NAUCZ SIĘ UPOMINAĆ O SWOJE PRAWA, ALE PAMIĘTAJ ŻE INNI TEŻ JE MAJĄ!
Kto zgadza się z tym co tu jest napisane, może złożyć swój podpis pod hasłem. Dzieci zawieszają na tablicy podpisane hasło.
Zajęcia przygotowała i przeprowadziła:
mgr Małgorzata Korkosz
wych. świetlicy
SP w Zwierzyńcu
|
