Frédéric Passy (ur.
20 maja
1822
w
Paryżu
, zm.
12 czerwca
1912
w
Neuilly-sur-Seine
) –
francuski
ekonomista
i
polityk
, laureat
Pokojowej Nagrody Nobla
1901
.
W latach
1846
-
1849
pracował jako audytor przy Radzie Państwa. Działał aktywnie jako rzecznik liberalnych reform ekonomicznych (zwolennik wolnego handlu) i idei filantropijnych. Wychodził z założenia, że kraje – partnerzy handlowi – nie będą prowadzić ze sobą wojen. Zaangażował się w światowy ruch antywojenny w okresie
wojny krymskiej
(
1853
-
1856
). Jego apele na łamach pisma "Le Temps" (
1867
) przyczyniły się do uniknięcia wojny francusko-
pruskiej
o
Luksemburg
. W
1867
powołał do życia pierwsze francuskie stowarzyszenie pokojowe – Międzynarodową i Stałą Ligę Pokoju (przekształconą później w Francuskie Towarzystwo Arbitrażu Międzynarodowego). Po wojnie francusko-niemieckiej (
1870
-
1871
) zaproponował przyznanie niepodległości i całkowitej neutralności
Alzacji
-
Lotaryngii
.
Zasłynął jako działacz
pacyfistyczny
, prezes Unii Międzyparlamentarnej. W latach (
1874
—
1889
) liberalny deputowany.
W latach
1881
-
1889
zasiadał w parlamencie francuskim. Załagodził konflikt między Francją a
Holandią
w sprawie granicy kolonialnej
Gujany Francuskiej
i
Surinamu
. W
1888
współtworzył Międzyparlamentarną Unię Arbitrażu (razem z Brytyjczykiem
Williamem Cremerem
) i został jej przewodniczącym.
Do końca życia uczestniczył w wielu działaniach arbitrażowych dla załagodzenia konfliktów międzynarodowych. Dorobek Passy'ego docenił norweski komitet noblowski, przyznając mu pierwszą w historii
Pokojową Nagrodę Nobla
w
1901
. Razem z Francuzem uhonorowano twórcę
Czerwonego Krzyża
,
Henri Dunanta
.
Napisał: "La démocratie et l'instruction" (
1864
), "Historique du mouvement de la paix" (
1905
), "Eloges, notices et souvenirs" (
1913
).
Źródła: