|
Cebula (botanika)
Cebula (botanika)Cebula (
łac.
bulbus) – przekształcony
pęd podziemny
o funkcji spichrzowej i przetrwalnikowej charakteryzujący się: - silnie skróconą
łodygą
nazywaną piętką,
- na piętce gęsto osadzone, spichrzowe
liście
gromadzące substancje zapasowe (np. u
tulipana
,
szafirka
),
- zewnętrzne liście zazwyczaj martwe i skórzaste, tworzą ochronne łuski,
- na szczycie pąk wierzchołkowy, który w porze wegetacji wyrasta w część nadziemną,
- w kątach liści znajdują się pąki boczne, z których mogą wykształcić się nowe cebule (forma
rozmnażania wegetatywnego
).
Cebule mogą być pojedyncze, jak np. u tulipana, liczne, okryte wspólną łuską, jak np. u
czosnku pospolitego
lub tworzące oddzielne ząbki, jak np. u
lilii
. Występują głównie u
bylin
. Bibliografia- Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 110. .
Inne hasła zawierające informacje o "Cebula (botanika)":
Trzcina cukrowa
...
Grzyby
...
Hydrobiologia
...
Sit skucina
...
Murawa bliźniczkowa
...
Jarząb pospolity
...
Wierzba śląska
...
Piętra roślinności
...
Turzyca patagońska
...
Peter Simon Pallas
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Cebula (botanika)":
Budowa komórki eukariotycznej - część I (plansza 17)
...
Bakterie - pierwsze organizmy na Ziemi (plansza 21)
...
Wycieczka do Londynu (plansza 28)
...
|
|
|
|