Iwan Kuźmicz Kożanow (
ros.
Иван Кузьмич Кожанов), (ur.
24 maja
1897
, stanica Wozniesienska Krasnodarskij Kraj, zm.
22 sierpnia
1938
w
Moskwie
) -
radziecki
dowódca wojskowy,
flagman floty 2 rangi
(
22 listopada
1935
).
W l.
1916
-
1917
uczył się w klasach Morskiej Gwardii Korpusu Morskiego w
Petersburgu
. Od
1917
w Socjaldemokratycznej Partii Robotników Rosji (SDPRR). Od marca 1918 w Oddziale Morskim, od marca
1918
szef Oddziału Desantowego Wołżańskiej Flotylli Marynarki Wojennej Rosji Sowieckiej. Od sierpnia
1919
dowodził Oddziałami Desantowymi Wołżańsko-Kaspijskiej Flotylli Wojennej Frontu Wschodniego, w walkach z białymi i oddziałami czeskimi na Powołżu. Dowodził operacją elzelijska w
1920
w walce przeciw desantowi gen. Ułagaja na Kubaniu. Od września 1920 - stycznia
1921
dowódca Dywizji Ekspedycyjnej na
M. Azowskim
. W marcu 1921 jeden z dowódców zdławienia powstania marynarzy w
Kronsztadzie
, po czym dowódca Sił Morskich Morza Bałtyckiego.
Od grudnia 1921 do listopada
1922
członek Rewolucyjnej Rady Wojennej Sił Morskich Morza Czarnego i Morza Azowskiego. W latach 1922 -
1924
dowódca i komisarz Sił Morskich Dalekiego Wschodu (Floty Oceanu Spokojnego). Ukończył Akademię Marynarki Wojennej w
1927
. W latach 1927 -
1929
attache wojskowy w
Japonii
. W
1930
szef sztabu
Floty Bałtyckiej
. W latach
1931
-
1937
dowódca
Floty Czarnomorskiej
.
Aresztowany, sądzony i skazany na śmierć w procesach
wielkich czystek
. Rehabilitowany.
Odznaczenia
Bibliografia
- Wojenno Morskoj Słowar Wojennoje Izdatielstwo Moskwa 1990
- Bolszja Sowietskaja Encykłopedia t. 12 Moskwa 1973