Zbiorowość społeczna (zbiorowość ludzka) w
socjologii
jest to zbiór osób, zajmujących w danym czasie, trwale lub nie, daną przestrzeń, między którymi dochodzi do
interakcji
i pojawiać mogą się
stosunki społeczne
.
W przypadku gdy w danej zbiorowości społecznej wytwarza się
struktura społeczna
, a jej członkowie zaczynają wspólnie realizować jakieś istotne dla wszystkich cele, wówczas zbiorowość taka może stawać się
grupą społeczną
.
W przypadku dużych zbiorowości społecznych, zajmujących trwale jakieś terytorium, używa się wobec nich określenia
zbiorowość terytorialna
. W szczególnych przypadkach zbiorowość terytorialna może stawać się
społecznością lokalną
.
Ferdinand Tönnies
użył dla określenia różnych typów zbiorowości społecznych przeciwstawnych w tym znaczeniu terminów
wspólnota
i
zrzeszenie
(w niektórych tłumaczeniach wspólnota i stowarzyszenie).
Do zbiorowości społecznych o krótkim czasie istnienia, gdzie nie wytwarzają się trwałe
więzi społeczne
zaliczane są także różne formy
tłumu
.
Wyróżnia się 5 etapów tworzenia się zbiorowości społecznej. Etapy te nazywamy stycznymi.
- Styczne:
- Styczność przestrzenna – (postrzeganie się wzajemne, rejestracja cech: płeć, wiek i ilość)
- Styczność psychiczna – formowanie się sympatii
- Styczność społeczna – wytworzenie się wzajemnego zainteresowania
- Wzajemne oddziaływanie
- Pobudzanie do stałych działań społecznych aby zaspokoić potrzeby grupy
- Wytworzenie się stałych stosunków społecznych
- Kształtowanie się wzajemnych zależności wewnątrz grupy