Portret Ludovico Trevisana pędzla Andrei Mantegni

Ludovico Trevisan (ur. w listopadzie 1401 , zm. 22 marca 1465 ) – włoski kardynał . Jego nazwisko niekiedy podawane jest błędnie jako Scarampi-Mezzarota.

Pochodził z Wenecji . Studiował medycynę na Uniwersytecie w Padwie , uzyskując doktorat w 1425 . Początkowo był lekarzem i sekretarzem kardynała Gabriele Condulmera , następnie został żołnierzem, walcząc pod rozkazami biskupa-kondotiera Giovanniego Vitelleschiego (przyszłego kardynała), by ostatecznie wybrać stan duchowny.

W 1435 wybrano go biskupem Trogir , dwa lata później przeniesiono go na arcybiskupstwo Florencji , a w grudniu 1439 do patriarchatu Akwilei . Rok później Eugeniusz IV kreował go kardynałem-prezbiterem S. Lorenzo in Damaso i mianował kamerlingiem Św. Kościoła Rzymskiego. W 1440 w bitwie pod Anghiarri pokonał mediolańskiego kondotiera Niccoló Piccini. Popierał Eugeniusza IV w sporze z antypapieżem Feliksem V – jego bezpośrednim adwersarzem był polski kardynał obediencji bazylejskiej Aleksander , również mianowany (przez antypapieża) patriarchą Akwilei. W latach 1442-1443 legat w Marchii Ankońskiej. W 1443 pomagał Eugeniuszowi IV w przywróceniu porządku w Rzymie . W latach 1443-1444 uczestniczył w negocjacjach Stolicy Apostolskiej z królem Alfonsem Aragońskim w sprawie królestwa Neapolu. Administrator diecezji Bolonia 1443-1444, biskup opactwa SS. Trinita di Cava od 1444 aż do śmierci. Po wyborze Mikołaja V w 1447 uczestniczył w legacji do króla Neapolu. W 1452 papież powierzył mu wizytację rzymskich kościołów. Opat komendatoryjny Monte Cassino od 1454 .

W latach 1455-1459 był admirałem floty papieskiej i legatem na wyspy Morza Śródziemnego. Odniósł wiele zwycięstw nad flotą turecką, odzyskując m.in. Lemnos, Samotrakę i Thasos, jednak później sprzeciwiał się kontynuowaniu krucjaty przeciw Turkom. W styczniu 1465 został kardynałem-biskupem Albano, zachowując patriarchat akwilejski oraz opactwo Cava in commendam. Był bardziej żołnierzem niż duchownym, zgromadził ogromne bogactwo i słynął z życia w luksusie. Ufundował remont katedry w Akwileji oraz swojego tytularnego kościoła S. Lorenzo in Damaso, sfinansował też budowę kilku akweduktów. Swój ogromny majątek zapisał Kościołowi i krewnym. Zmarł w nocy z 21 na 22 marca 1465.

Źródło

• http://www.fiu.edu/~mirandas/bios1440.htm#Trevisano