Miles de Plancy, znany również jako Milon, Milo (zm.
1174
) – seneszal Jerozolimy w latach
1166
-
1174
, pan Montréalu i Zajordanii w latach
1173
-
1174
, regent Jerozolimy w
1174
.
Urodził się w
Szampanii
. Przybył do
Ziemi Świętej
na początku lat 60.
XII wieku
i służył królowi
Amalrykowi I
, z którym był daleko spokrewniony. Amalryk mianował go
seneszalem
Jerozolimy
, a w
1167
Miles brał udział w wyprawie go
Egiptu
. Zachęcił Amalryka do zawarcia pokoju z Egiptem zamiast zbrojnie go najeżdżać i plądrować. Kiedy Amalryk powrócił do Jerozolimy, Egipt szybko dostał się w ręce
Nur ad-Dina
, potem Egipt i Syria zostały zjednoczone pod panowaniem
Saladyna
.
W
1170
Templariusze
wybudowali fortecę w
Gazie
, aby broniła ona drogi z Egiptu do Jerozolimy. Kiedy twierdza została zaatakowana, Miles nie pozwolił aby w środku schronili się okoliczni nieuzbrojeni mieszkańcy. W
1173
Miles poślubił Stefanię de Milly, córkę
Filipa de Milly
, wdowę po Humphrey'u III z Toron. Dzięki temu małżeństwu, Miles został panem zamku Montréal i panem Zajordanii. Zamek Montréal był jednak nabytkiem kontrowersyjnym; Stefania odziedziczyła go po śmierci młodej siostrzenicy - Beatrice de Brisebarre. Wcześniej ojciec Beatrice - Walter III de Brisebarre został zmuszony do zrzeczenia się
Bejrutu
, w zamian dostał pieniądze i właśnie Montréal, który należał do jego szwagierki. Ród de Brisebarres nie pogodził się z faktem, że zamek trafił do Milesa - rodzina zachowała urazę i to sprawa zamku Montréal prawdopodobnie doprowadziła do zamordowania Milesa.
W
1174
zmarł król Amalryk, a jego syn i następca -
Baldwin IV
mimo że chorował na trąd został koronowany na pełnoprawnego króla. Miles został nieformalnym
regentem
. Kiedy Miles odmówił konsultowania się z innymi baronami w żadnej sprawie, baronowie poczuli się obrażeni, a szczególnie ci, którzy urodzili się w Ziemi Świętej - nie przybyli go niej jak Miles. Hrabia
Rajmund III z Trypolisu
przybył do Jerozolimy i zgłosił siebie na nowego regenta, ponieważ był najbliżej spokrewniony z królem wśród innych baronów. Poparli go między innymi ojczym króla - Reginald z Sydonu, Humphrey II z Toron (dziadek pasierba Milesa) oraz bracia Baldwin i
Balian z Ibelinu
.
W październiku
1174
, Miles został zamordowany w
Akce
. Regni Iherosolymitani Brevis Historia wini za jego śmierć Waltera III de Brisebarre, byłego pana Bejrutu i jego brata Gwidona. Walter poślubił Helenę de Milly, starszą siostrę Stefanii, żony Milesa, co wzmacnia tylko jego motyw.
Wilhelm z Tyru
twierdzi, że bracia de Brisebarre i tak już rozżaleni zostali dodatkowo podburzeni przez politycznych oponentów Milesa. Nie ma dowodu, że Rajmund III miał coś wspólnego z tą sprawą, ale to on najwięcej skorzystał na śmierci Milesa. Wilhelm z Tyru wspomina również, że Miles zginął ponieważ był lojalny wobec króla i nie chciał się zgodzić na odłączenie jakichkolwiek ziem od korony.
Kilka dni po zamordowaniu Milesa, Wysoka Rada oficjalnie ogłosiła Rajmund III regentem. Stefania, wdowa po Milesie, w
1176
poślubiła
Rejnalda z Chatillon
, wdowca po
Konstancji z Antiochii
.