Flaga Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, MKCK - prywatna organizacja humanitarna z siedzibą w
Genewie
, której głównym celem działania jest pomoc poszkodowanym w wyniku
konfliktów zbrojnych
. MKCK jest trzykrotnym laureatem
Pokojowej Nagrody Nobla
.
Informacje ogólne
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża jest niezależną, neutralną organizacją zapewniający ochronę i
pomoc humanitarną
ofiarom wojny i przemocy. Nie jest organizacją rządową, mimo iż współpracują z nią rządy państw. Nie jest również
organizacją pozarządową
, ponieważ oprócz działalności społecznej i indywidualnej obejmuje także zakres działalności państwowej. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał obecną nazwę w
1880
po przyjęciu jako znaku rozpoznawczego dla sanitariuszy i szpitali polowych odwrotnych barw sztandaru
Szwajcarii
(biały krzyż na czerwonym tle).
Jest to centrum informacji o
jeńcach
,
osobach internowanych
i zaginionych. Interweniuje również w tych sprawach u właściwych władz, zajmuje się poszukiwaniem zaginionych oraz wymianą jeńców podczas wojny Komitet spieszył z pomocą humanitarną ofiarom konfliktów w
Wietnamie
, na
Bliskim Wschodzie
, w
Ameryce Środkowej
i
Afryce
. Uczestniczy w przygotowaniu projektów konwencji dotyczących humanitarnego prawa konfliktów zbrojnych. Może z upoważnienia stron walczących występować w roli
mediatora
i pośredniczyć w wymianie jeńców wojennych, rannych i chorych osób cywilnych.
Stanowi część składową
Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Półksiężyca
(z działalności MKCK wywodzi się Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Półksiężyca, a także normy
międzynarodowego prawa humanitarnego
, w szczególności
Konwencje genewskie
) i jako jego najstarsza część jest naczelnym organem obradującym i kontrolującym pozostałe).
Może składać się maksymalnie z 25 członków, którzy spotykają się na zgromadzeniu 10 razy do roku. Ma trwały mandat prawa międzynarodowego, by pomagać jeńcom, rannym i chorym, a także cywilom dotkniętym przez konflikt. Ze swoją kwaterą w
Genewie
, w Szwajcarii, MKCK jest reprezentowany w około 80 państwach i skupia mniej więcej 12 000 osób. Podczas konfliktów MKCK podejmuje działalność przez narodowe stowarzyszenia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i ich Międzynarodową Federację.
Jego organem prasowym jest założony w
1919
"Revue internationale de la Croix Rouge".
Mandat
Mimo że członkostwo w Komitecie nie jest międzynarodowe, to jego działalność ma taki charakter, ze względu na mandat utworzony na podstawie:
- statut MKCK, który nakłada obowiązek przedsięwzięcia działań w sytuacjach wewnętrznej przemocy, do której nie stosuje się Konwencji Genewskich
- cztery konwencje genewskie z
12 sierpnia
1949
roku o ochronie ofiar wojny:
- I konwencja genewska o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych na lądzie
- II konwencja genewska o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu
- III konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny
oraz ich protokołach dodatkowych z
8 czerwca
1977
roku
- protokół I o międzynarodowych konfliktach zbrojnych
- protokół II o konfliktach zbrojnych o charakterze niemiędzynarodowym
Struktura wewnętrzna MKCK
- Zgromadzenie MKCK jest organem naczelnym MKCK o charakterze kolegialnym. Nadzoruje wszystkie czynności MKCK, formułuje politykę, określa ogólne cele i strategię, zatwierdza budżet i rachunki.
Skład:
- Jakob Kellenberger, przewodniczący od
1 stycznia
2000
- Olivier Vodoz, wiceprzewodnicząca
- Jacques Forster, stały wiceprzewodniczący (od 1 stycznia
2008
Christine Beerli)
- Rada wykonawcza jest organem kolegialny o charakterze pomocniczym, odpowiedzialny za ogólne prowadzenie spraw. Wykonuje także bezpośredni nadzór nad administracją MKCK. Służy jako łącznik pomiędzy Dyrektoriatem a Zgromadzeniem, które powiadamia regularnie. Składa się z 5 członków wybranych przez Zgromadzenie. Działa pod przewodnictwem przewodniczącego MKCK.
- Jakob Kellenberger, Przewodniczący
- Jacques Forster, stały przewodniczący (od 1 stycznia 2008 Ms Christine Beerli)
- Jean Abt, członek MKCK
- Jean de Courten, członek MKCK
- Jacques Moreillon, członek MKCK
- Dyrektoriat jest ciałem wykonawczym MKCK, odpowiedzialny za prowadzenie spraw zgodnie z decyzjami Zgromadzenia, Rady Wykonawczej i Przewodniczącego, a jego funkcje i skład ustala regulamin.
- Angelo Gnaedinger, dyrektor generalny
- Pierre Kraehenbuehl, dyrektor operacyjny
- Jacques Stroun, dyrektor zasobów ludzkich
- Doris Pfister, Dyrektor ds. zasobów i operacji pomocniczych
- Yves Daccord, Dyrektor ds. komunikacji
- Philip Spoerri, dyrektor ds. Prawa międzynarodowego i współpracy z ruchem
Oprócz wymienionych trzech istnieją także inne departamenty, zarówno administracyjne, jak i te odpowiedzialne za poszczególne dziedziny działalności MKCK (ds. Azji i Pacyfiku, Afryki, Obu Ameryk, Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, Wschodniej Afryki i Azji Centralnej, Zachodniej i Centralnej Europy oraz Bałkanów).
Personel
Członkami Komitetu są tylko i wyłącznie obywatele Szwajcarii (dobierani w drodze kooptacji), co ma zapewniać, że jego działalność na polu międzynarodowym jest wyłącznie humanitarna, bezstronna i niezależna od interesów narodowych. Taka struktura MKCK jest również bardzo istotna podczas trwania konfliktów wojennych, kiedy to żadna ze stron nie może powołać się na więzi narodowe w celu wywarcia wpływu na komitet. Fakt, że członkowie komitetu są wyłącznie Szwajcarami, nie wyklucza możliwości, aby jego pracownicy byli innej narodowości. Więcej niż 1 400 ludzi, zarówno wyspecjalizowany personel jak i delegaci, są obecnie na polowych misjach MKCK na całym świecie. Ta praca jest wspierana przez około 11 000 miejscowych pracowników i poparta oraz koordynowana przez około 800 osób personelu w głównej kwaterze w Genewie Priorytety mogą zmieniać szybko, tak więc cały personel MKCK musi być elastyczny i gotowy do podróży w momencie zawiadomienia oraz pracować w niesprzyjających warunkach toczącego się konfliktu. Personel MKCK nie może odmówić skierowaniu w dowolny region świata podczas pierwszych 24 miesięcy zatrudnienia. MKCK poszukuje dojrzałych, ambitnych ludzi z umiejętnością pracy w zespole, zdolnością do współdziałania ze społecznościami o szerokiej rozmaitości cech i kultur.
Budżet MKCK
Źródła finansowania:
- państwa strony Konwencji genewskich (rządy)
- organizacje międzynarodowego
- zasoby publiczne
- Stowarzyszenia narodowe czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca
- zasoby prywatne
- inne
Całe finansowanie jest dobrowolne. Ciągle trwają zabiegi o nowych ofiarodawców.
Budżety
:
- stały – służy do pokrywania bieżących kosztów działalności w Genewie i w terenie; w połowie jest finansowany przez rząd Szwajcarii
- "nagły" – służy do pokrywania wydatków w sytuacjach nagłego zagrożenia, który jest zasilany z wpłat wynikających po ogłoszeniu specjalnych apeli
Księgowość MKCK jest co roku szczegółowo badana przez 2 firmy (jedną szwajcarską, a drugą międzynarodową). Dokładne dane liczbowe są publikowane w dorocznym sprawozdaniu Komitetu.
Działalność MKCK
Promocja i wprowadzanie w życie prawa humanitarnego i uniwersalnych zasad
humanitaryzmu
, biorąc jednocześnie pod uwagę standardy prawne, kulturalne, etyczne i religijne w dziedzinach, w których działa. Wyłącznie humanitarna misja powstała po to, by chronić życie i godność ofiar wojny i wewnętrznej przemocy oraz zapobiegać cierpieniom towarzyszącym takim sytuacjom przez:
- wizytowanie uwięzionych – zapewnienie fizycznej i psychicznej wspólnoty z więzionym, zapobieżenie maltretowaniu
- ochrona
ludności cywilnej
– MKCK zbiera informacje o miejscach konfliktu, a następnie wysyła tam swoich przedstawicieli, którzy sporządzają dokładne raporty; w chwili, gdy wszystkie możliwości zapobieżenia tragedii wyczerpują się, MKCK może podjąć inicjatywę ewakuacji ludności z zagrożonych obszarów, o pomocy w scalaniu rozdzielonych rodzin oraz udzielaniu pomocy medycznej
- pomoc (wydział pomocy) – rozpoznawanie potrzeb i organizowanie, kierowanie programów pomocy; czyni przygotowania, aby dostarczana pomoc trafiała do potrzebujących. Dotyczy:
zabezpieczenia ekonomicznego wody i środowiska zdrowia
- opieka medyczna (wydział medyczny) – zaspokajanie pilnych potrzeb w dziedzinie leków i środków medycznych, potrzebnych do leczenia rannych, problemy zdrowia ofiar konfliktów, jak epidemie, niewystarczająca higiena czy złe odżywianie
-
miny
– "Miny mogą być określane mianem nigdy nie chybiających bojowników, uderzających na ślepo, noszących broń w ukryciu i mordujących na długo po wygaśnięciu konfliktu. W istocie są największym pogwałceniem międzynarodowego prawa humanitarnego, będąc ślepym terroryzmem" – delegat MKCK;
Traktat ottawski
o zakazie stosowania
min przeciwpiechotnych
jest konwencją zakazującą używania, składowania, produkcji, rozwoju, pozyskiwania i przekazywania min przeciwpiechotnych, zobowiązującą do zniszczenia zarówno tych zmagazynowanych, jak i tych, znajdujących się już w ziemi.
Centralna agencja poszukiwawcza (od
1960
)
Działalność MKCK, którą prowadzi często we współpracy ze stowarzyszeniami narodowymi, z których wiele ma swoje własne biura poszukiwań:
- zbieranie i rejestrowanie wszelkich informacji, które mogą być pomocne przy identyfikacji zmarłych, rannych i zaginionych i przekazywanie wiadomości najbliższym krewnym;
- ułatwianie korespondencji pomiędzy członkami rodzin rozdzielonych w wyniku wydarzeń, gdy przerwana zostaje wszelka inna łączność
- próby poszukiwania osób zaginionych oraz tych, o których krewni nie mają wiadomości
- wydawanie różnego rodzaju dokumentów, takich jak zaświadczenia o pobycie w niewoli, o śmierci lub dokumenty podróży.
Dyplomacja humanitarna
Od
1990
MKCK może uczestniczyć w sesjach i pracach
Zgromadzenia Ogólnego ONZ
w charakterze obserwatora. Celem było promowanie współpracy pomiędzy obiema organizacjami. Ten status został przyznany w wyniku specjalna rola i mandaty przewidywanych dla MKCK przez Konwencje Genewskie z 12 sierpnia 1949 (rozważający specjalną rolę spełnianą przez MKCK w międzynarodowych stosunkach humanitarnych. MKCK utrzymuje również stosunki i dyskutuje o sprawach humanitarnych z głównymi organizacjami regionalnymi. Jego zadaniem jest zapewnić żeby swoje czynności i sprawy humanitarne sprawy zostały dobrze zrozumiane przez te ciała, który często są wzywane do interwencji ze względów politycznych albo wykonują specjalne zadania podczas konfliktów i związanych z tym kryzysów.
Dyskretna dyplomacja (quiet diplomacy)
MKCK nie nagłaśnia problemu przed jego zbadaniem, nie udostępnia sprawozdań i raportów komisji pokontrolnych. Jest organizacją, której obca jest taktyka publicznego ujawniania naruszeń. Wizytacje są dokładnie zaplanowane i poufne, a badania wysoko sformalizowane. Wszystkie te zabiegi mają na celu zapewnienie rzetelnej, sprawiedliwej i neutralnej oceny państwa, podejrzanego o łamanie praw człowieka.
Pokojowe Nagrody Nobla
Czerwony Krzyż otrzymywał czterokrotnie
Pokojową Nagrodę Nobla
: pierwszą przyznaną w historii pokojową nagrodę w
1901
otrzymał twórca Ruchu
Henri Dunant
, następnie w latach
1917
,
1944
i
1963
– MKCK, a w
1963
wspólnie z MKCK także Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża.
Zobacz też