Paradoks Giffena - sytuacja ekonomiczna, w której
popyt
na dane dobro wzrasta pomimo wzrostu ceny. Sytuacja taka ma miejsce przy bardzo niskich dochodach
konsumentów
i przy wzroście cen
dóbr niższego rzędu
, zwanych
dobrami Giffena
. Cena dobra Giffena jest relatywnie niższa od innych
substytutów
lub dane dobro nie posiada bliskich substytutów (np. chleb), dlatego popyt rośnie.
Paradoks Giffena jest jednym z dwóch (obok
paradoksu (efektu) Veblena
) przypadków w
mikroekonomii
, zaprzeczających działaniu
krzywej popytu
(wg której wzrost ceny danego dobra powoduje spadek popytu na to dobro).
Historia
Robert Giffen
w II połowie
XIX
wieku w
Wielkiej Brytanii
podczas swoich badań stwierdził, że mimo wzrostu cen chleba, wielkość popytu na to dobro również wzrasta. Zaobserwował to przede wszystkim u najuboższych
gospodarstw domowych
, w których wydatki na chleb były wysokie w stosunku do całości wydatków. Chleb jest specyficznym dobrem konsumpcyjnym, dlatego też nie posiada bliskich substytutów, a gospodarstwa nie mogą go wyeliminować ze swojego koszyka nabywanych dóbr i usług. Zaistniała wręcz sytuacja odwrotna, a mianowicie to chleb był substytutem innych dóbr żywnościowych, których ceny były relatywnie wyższe od ceny chleba. Taka sytuacja powoduje wzrost jego spożycia.
Zobacz też