Parafina ciekła w butelce
Parafina (z łac. parum affinis – "niskie powinowactwo") – mieszanina stałych
alkanów
(powyżej 15 atomów węgla w cząsteczce), wydzielana z ciężkich
frakcji
o temperaturze wrzenia ponad 350 °C (i pozostałości po destylacji)
ropy naftowej
, z frakcji
smół
wytlewnych z
węgla brunatnego
lub syntetycznie. Zależnie od stopnia
rafinacji
jasnożółta do białej, ma postać krystalicznego
wosku
(tłusta w dotyku), nierozpuszczalna w wodzie i
etanolu
, lecz rozpuszczalna w wielu innych rozpuszczalnikach organicznych (np. w
terpentynie
,
eterze
).
W zależności od składu wyróżnia się następujące rodzaje parafiny (klasyfikacja przykładowa):
- parafina ciekła (inaczej olej parafinowy) – bezbarwna i bezwonna
- parafina miękka (
temperatura topnienia
45–50 °C)
- parafina twarda (temperatura topnienia ok. 60 °C)
Parafina stosowana jest m.in. do wyrobu świec, past połyskowych, zagęszczania olejów smarnych, konserwacji
serów
oraz jako materiał izolacyjny, a parafina ciekła do celów
kosmetycznych
i
farmaceutycznych
(m. in. jako środek przeczyszczający[1][2]). Używa się jej także do bezpiecznego przechowywania
metali alkalicznych
(np.
sodu
,
potasu
itp.).
Parafiny (w l. mn.) – w
przemyśle petrochemicznym
nazwa zwyczajowa
alkanów
alifatycznych
(niecyklicznych), w odróżnieniu od
cykloalkanów
nazywanych
naftenami
.
W
chemii organicznej
termin ten (przestarzały) obejmował również
cykloalkany
(tzw. cykloparafiny).
Przypisy
- ↑ Urganci N., Akyildiz B., Polat TB. A comparative study: the efficacy of liquid paraffin and lactulose in management of chronic functional constipation.. „Pediatrics international : official journal of the Japan Pediatric Society”. 1 (47), ss. 15–9 (luty 2005).
doi:10.1111/j.1442-200x.2004.02001.x
.
PMID 15693860
.
- ↑ Le Luyer B., Ménard M. [Constipation in children]. „La Revue du praticien”. 4 (48), ss. 376–81 (luty 1998).
PMID 9781092
.