Pieczyngowie
Pieczyngowie - (łac. Bisseni, grec. Patzinakitai, arab. Bjnak/Bjamak/Bajanak, tybet. Be-co-nag, gruz. Pacanak-i, armeń. Pacinnak, węg. Besenyő/Becencik/Palóc, średniowieczna łac.: Bisseni, Bessi, Pizenaci), związek kilku plemion koczowniczych najprawdopodobniej z grupy oguzyjskiej, którzy wyruszyli ze swoich pierwotnych siedzib w Azji Środkowej i VIII - IX wieku osiedlili się między dolnym biegiem Wołgi a rzeką Jaik (obecnie Ural).
W VIII wieku, Pieczyngowie mieszkali nad Jez. Bałchasz i toczyli walki z Ujgurami. Być może Ujgurowie wyparli ich na zachód, nad Jezioro Aralskie w sąsiedztwo Kaganatu Chazarskiego. Tu prowadzili zacięte walki z Oguzami. W ich wyniku, na początku IX wieku, zostali wyparci do Europy, do Kaganatu Chazarskiego. Tu nad Donem Pieczyngowie zastali Madziarów. W toku walk zmusili Węgrów do przesunięcia się na zachód, nad Dniestr, Prut i Seret. Dalsze sąsiedztwo z Węgrami cechowały zacięte walki. Nad Donem Pieczyngowie podlegali Chazarom, którzy utrzymywali względny spokój między niesfornymi koczownikami zamieszkującymi kaganat. Madziarowie, Pieczyngowie i inni koczownicy, płacili Chazarom daniny. Na wezwanie kagana stawali zbrojnie w szeregach chazarskich wojsk.
U schyłku IX wieku (ok. 890 lub 895 r.), napór Pieczyngów zmusił Węgrów do opuszczenia kaganatu. Siedzący nad Dniestrem i Prutem Węgrzy, napadali w celach łupieżczych Bułgarię. Władający Bułgarią Symeon I wszedł w porozumienie z Pieczyngami. Cesarz Konstantyn Porfirogeneta w swym dziele "O zarządzaniu państwem" tak to opisał: "I gdy Węgrzy poszli na wyprawę wojenną, przyszli do nich Pieczyngowie z Symeonem i rodziny ich zgładzili do szczętu, a Węgrów zostawionych na straży kraju swojego, wypędzili [...] Węgrzy szukając ziemi do zamieszkania, przybyli do Wielkiej Morawii i wypędzili z niej tych, którzy ją zamieszkiwali, i osiedlili się w ich kraju".
Kiedy w roku 965 książę kijowski Światosław I uderzył na Chazarów kładąc kres istnieniu Kaganatu Chazarskiego, Pieczyngowie zbrojnie wsparli wojska ruskie. Wraz z upadkiem kaganatu, zniknął na stepie czynnik polityczny i militarny utrzymujący dotąd Pieczyngów w ryzach. Niebawem skierowali oręż przeciwko bogatej Rusi. W roku 972, w Białobrzeżu nad Dunajem pokonali wracające z bitwy pod Silistrią pokonane wojska Światosława a jego samego zabili. Ponoć z czaszki księcia zrobili sobie puchar. Napady Pieczyngów na Ruś były tak dotkliwe, że następca Światosława, Włodzimierz, wznosił silne umocnienia mające powstrzymywać Pieczyngów.
W 1036 roku doszło do wielkiej bitwy między Pieczyngami a wojskami Jarosława Mądrego i Połowcami, w której Pieczyngowie ponieśli klęskę i zostali zmuszeni do wywędrowania na południe i osiedlenia się na zachodnim wybrzeżu Morza Czarnego między Dunajem i Dniestrem. W roku 1048 wyruszyli swoimi wojskami w kierunku Bałkanów i spustoszyli Bułgarię, Macedonię i Trację. W 1091 Pieczyngowie zaatakowali Trację, należąca do cesarstwa bizantyjskiego. Zostali jednak pokonani przez wojska cesarza Aleksa I Komnena wspierane przez oddziały Połowców. W następnych wiekach ulegli częściowej asymilacji z ludnością romańską i słowiańską, część natomiast przetrwała do dziś na terenie Bułgarii jako Gagauzowie, którzy aktualnie zamieszkują tereny południowo-wschodniej Mołdawii. Szopowie mieszkający do dziś w Bułgarii są być może potomkami tego ludu.
Inne hasła zawierające informacje o "Pieczyngowie":
1000
...
Mołdawianie
...
Attyla
Hunów
Hunowie
BibliografiaK. Dąbrowski, T. Nagrodzka-Majchryk, E. Tryjarski – Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie, z serii: "Kultura Europy wczesnośredniowiecznej" z. 4, Ossolineum 1975.Andrzej Dziadzio, Powszechna ...
Bukowina (kraina historyczna)
...
Jarosław I Mądry
...
Światosław I
...
Igor Rurykowicz
...
Historia Ukrainy
...
Narodziny Rusi
...
Sułtanat Rum
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Pieczyngowie":
031 Najazdy Normanów na Europę między IX - XI w. (plansza 18)
...
|