Wiedeńska
Opera Państwowa (Wiener Staatsoper) – gmach ten był pierwszym ukończonym budynkiem przy
Ringu
.
25 maja1869
roku wystawienie opery
"Don Giovanni"Mozarta
rozpoczęło działalność sceny operowej. Gmach, w stylu
neorenesansowym
, spotkał się początkowo z nieprzychylną reakcją wiedeńczyków. Podobno fakt ten uznaje się za przyczynę popełnienia samobójstwa przez
architektów
budynku, Augusta Siccardsburga i Edwarda van der Nülla. Jednakże zniszczenie tego budynku w wyniku bombardowań w
1945
roku uznano za symboliczny cios zadany miastu.
5 listopada1955
roku wystawienie
"Fidelia"Beethovena
zainaugurowało powojenną działalność Opery, która zyskała całkowicie nową widownię oraz scenę wyposażoną w najnowocześniejsze rozwiązania techniczne.
Ważne elementy budynku
Wielka klatka schodowa - wykonana z
marmuru
, prowadzi na pierwsze piętro; ozdobiona figurami
siedmiu sztuk wyzwolonych
dłuta Josefa Gassera oraz malarskie
alegorie
oper i baletu
foyer
Schwinda - ozdobione scenami z różnych utworów operowych, znajduje się tu również
popiersieJana Kiepury
Sala Herbaciana - zorganizowana na potrzeby
Franciszka Józefa I
, który wraz z orszakiem zwykł spędzać
antrakty
w tym urokliwym, ozdobionym
jedwabnymi
tkaninami z inicjałami cesarza pomieszczeniu