Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Lucjan Wolanowski
Lucjan WolanowskiLucjan Wolanowski | Lucjan Wolanowski Warszawa, wrzesień 2004 | Imiona i nazwisko | Lucjan Wilhelm Kon-Wolanowski | Data i miejsce urodzenia |
26 lutego
1920
Warszawa
| Data i miejsce śmierci |
20 lutego
2006
Warszawa
| Narodowość |
Polska
| Dziedzina sztuki |
literatura
| Ważne dzieła | "Zwierciadło bogini. Reporter w kraju tranzystorów i gejsz", "Klejnot Korony. Reporter w Hongkongu w godzinie zarazy", "Poczta do Nigdy-Nigdy. Reporter w kraju koala i białego człowieka", "Upał i gorączka. Reporter wędruje szlakiem cierpienia", "Buntownicy Mórz Południowych", "Ląd, który przestał być plotką" | |
Lucjan Wilhelm Wolanowski, właściwie Lucjan Kon,
pseud.
Wilk; Waldemar Mruczkowski; W. Lucjański; (L.W.); lu; Lu; (lw); WOL. (ur.
26 lutego
1920
w
Warszawie
, zm.
20 lutego
2006
w
Warszawie
) –
polski
pisarz, reporter, podróżnik i tłumacz. BiografiaUrodził się w
Warszawie
w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako najmłodsze dziecko i jedyny syn adwokata
Henryka Kona
(1868-1949) i Róży z domu Wolanowskiej (1883-1932). Był bratem Julii (1912-1912), redaktorki i tłumaczki literatury pięknej
Elżbiety Eweliny Wassong
(1908-2007) oraz prawniczki Ireny Sawickiej (1914-2004). Jego dziadkiem był lekarz
Wilhelm Kohn
(1831-1882), a pradziadkiem przemysłowiec
Majer Wolanowski
(1844-1900). Uczeń
Gimnazjum im. Mikołaja Reja
w
Warszawie
oraz
Gimnazjum Sanatoryjnego Męskiego Dra Jana Wieczorkowskiego
w
Rabce
. Jako uczeń, m.in. wspólnie z
Jackiem Woźniakowskim
redagował szkolne czasopismo Szczebioty (
1935
-
1938
). Studiował następnie na Wydziale Elektrochemii i Elektrometalurgii Instytutu Politechnicznego w
Grenoble
, latem
1939
wrócił na wakacje do
Polski
i tu zastała go
II wojna światowa
. Podczas okupacji przebywał początkowo w
Warszawie
, a następnie ukrywał się razem z ojcem i drugą siostrą Ireną w
Sochaczewie
i
Podkowie Leśnej
(m.in. w willi "Wanda", u rodziny Drabikowskich). W
1941
został zaprzysiężony w
ZWZ
, od
1942
był żołnierzem
AK
. Prowadził nasłuch radiowy zagranicznych stacji (m.in.
BBC
) i przygotowywał komunikaty dla polskiego podziemia. Debiutował w
1941
w piśmie Kronika Tygodniowa (felietonami pt.: Historyjki w cieniu historii, pod pseud. Wilk), potem w wielonakładowym Dniu Warszawy (
1943
-
1944
). Po wojnie pracował w
PAP
(
1945
-
1951
). Był m.in. sprawozdawcą z konferencji dla zagranicznych dziennikarzy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w
Warszawie
. W tym okresie poznał m.in. tak znanych później dziennikarzy jak:
Edward R. Murrow
, Sydney Gruson, Flora Lewis, Larry Allen, Vincent Buist czy Pierre Maréchal, będących wówczas korespondentami w
Polsce
. W
1950
ożenił się z Anną-Bożenną Szumowską (ur.
1924
, obecnie Anna Wolan), śpiewaczką, późniejszą solistką
Opery Poznańskiej
(małżeństwo trwało do
1969
), w
1952
urodziła się ich córka Anna, mieszkająca od końca lat 60. w
Australii
. Specjalizował się w literaturze faktu, pisząc reportaże dla czasopism: Współpracował z pismami: W
latach 60.
odbył wiele podróży, w tym kilka dookoła świata. Był akredytowany przy wojskach
ONZ
(
1962
-
1963
) w czasie operacji desantowych na
Nowej Gwinei
. Stypendysta Departamentu Stanu
USA
(
1965
). Był obecny na Przylądku Kennedy'ego w czasie wystrzelenia pojazdu "
Gemini 5
". Pełnił funkcję doradcy Wydziału Informacji
Światowej Organizacji Zdrowia WHO
w
Genewie
, a następnie w rejonie Azji Południowo-Wschodniej i
Oceanii
(m.in. w
New Delhi
,
Bangkoku
i
Manili
). Jest autorem reportaży o zwalczaniu chorób tropikalnych i handlu na
Filipinach
, w
Tajlandii
,
Hongkongu
,
Sarawaku
,
Sabah
i
Brunei
(
1967
-
1968
). Był członkiem Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (
1945
-
1951
), Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (
1951
-
1982
i
1991
-
2006
), Związku Literatów Polskich (
1959
-
1983
), Polskiego PEN-Clubu (
1971
-
2006
) i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (
1989
-
2006
). Odznaczony m.in. Orderem Gwiazda Rumunii (
1947
), Złotym Krzyżem Zasługi (
1956
), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (
1961
). Otrzymał wiele wyróżnień za swoją twórczość, m.in.: prywatną nagrodę
Edmunda J. Osmańczyka
Osman (za Zwierciadło bogini,
1962
), Nagrodę Polskiego Klubu Publicystów Międzynarodowych SDP (za Klejnot korony,
1963
), wyróżnienie Książka Miesiąca w plebiscycie Kuriera Polskiego (za Księżyc nad Tahiti,
1963
), nagrodę redakcji "
Nowych Książek
" - Książka Roku
1973
(za Westchnienie za Lapu-Lapu,
1973
), Wyróżnienie Doroczne Funduszu Literatury - Ministerstwo Kultury i Sztuki (za Ani diabeł, ani głębina: Dzieje odkryć Australii, opowiedziane ludziom, którym się bardzo spieszy,
1988
). Otrzymał honorowe obywatelstwo miasta
Springfield
w amerykańskim stanie
Illinois
(
1965
). Autor 25 książek reportażowych, wielokrotnie wznawianych i przekładanych na obce języki. Mieszkał w
Warszawie
, na
Mokotowie
, przy ul. Odolańskiej 23, w dawnym domu pracowników
PAP
. Pochowany na
cmentarzu żydowskim
przy
ulicy Okopowej
w
Warszawie
(kwatera 2, uliczka 1)[1]. W kwietniu
2006
Uniwersytet Śląski
wydał specjalny dodatek do pisma uczelni, poświęcony pisarzowi, z fragmentami tekstów autobiograficznych, wypowiedziami na temat jego twórczości (wśród autorów znaleźli się m.in.: Artykuły Lucjana Wolanowskiego w pismach "
Przekrój
" i "Dookoła świata", lata
1947
-
1973
Jacek Woźniakowski
,
prof. Hilary Koprowski
,
Eugeniusz Grasberg
,
Ludwik Jerzy Kern
,
Lech Paszkowski
,
Jolanta Klimowicz-Osmańczyk
,
Krystyna Goldbergowa
,
Aleksander Ziemny
), fragmentami recenzji prasowych (autorstwa m.in.
Melchiora Wańkowicza
,
Wisławy Szymborskiej
i
Leopolda Ungera
) oraz fotografiami archiwalnymi z odbytych podróży. W
październiku
2009
w ramach serii wydawniczej "Wokół reportażu podróżniczego" (Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, ) ukazała się poświęcona mu książka. Archiwum pisarza przechowywane jest od 2006 r. w
Brwinowie
k. Warszawy.[2]. Twórczość- Poczta do Nigdy-Nigdy. Reporter w kraju koala i białego człowieka (
Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik"
1968
,
1970
,
1972
,
1978
;
1989
, , seria: "
Z żaglem
")
- Z zapartym tchem (
Państwowe Wydawnictwo "Iskry"
1969
, seria: "
Łowcy sensacji
")
- Upał i gorączka. Reporter wędruje szlakiem cierpienia (
Państwowe Wydawnictwo "Iskry"
1970
,
1973
, seria "
Naokoło świata
"; Muza S.A.
1996
, seria "Dookoła świata")
- Westchnienie za Lapu-Lapu. Reporter na najdalszym Dalekim Wschodzie (
Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik"
1973
,
1976
; Nagroda "Nowych Książek" – "Książka Roku
1973
")
- Min-Min. Mała opowieść o wielkim lądzie (
Krajowa Agencja Wydawnicza
1977
)
- Walizka z przygodami. Reporter tu, reporter tam (
Państwowe Wydawnictwo "Iskry"
1977
; seria "
Naokoło świata
" )
- Lądy i ludy (
Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik"
1979
; seria: "Biblioteka Literatury Faktu")
- Buntownicy Mórz Południowych (
Nasza Księgarnia
1980
,
1986
; )
- Ląd, który przestał być plotką (
Państwowy Instytut Wydawniczy
1983
; )
- Ani diabeł, ani głębina: Dzieje odkryć Australii, opowiedziane ludziom, którym się bardzo spieszy (
Instytut Wydawniczy "Nasza Księgarnia"
1987
; ; "Wyróżnienie Doroczne Funduszu Literatury" Ministerstwa Kultury i Sztuki, Warszawa
1988
)
- Nieznana Australia: Rzeczywistość przekracza fantazję (książka nie wydana (maszynopis); Archiwum Książek i Dokumentów Lucjana Wolanowskiego,
Brwinów
)
PrzekładyGabinet pisarza, ul. Odolańska 23/9,
Warszawa
Przypisy Bibliografia-
Andrzej Drawicz
– Miła podróż z Wolanowskim, "
Żołnierz Wolności
", nr 32, 16. 02.
1959
- Beata Sowińska – Podróże dalekie i bliskie, "
Życie Warszawy
", nr 56, 6. 03.
1965
-
Krystyna Goldbergowa
– Słownik polskich pisarzy współczesnych - Lucjan Wolanowski, "
Tygodnik Kulturalny
", nr 6, 5. 02.
1967
-
Melchior Wańkowicz
– Porcja smaków, "
Nowe Książki
", 15. 12.
1967
-
Stanisław Zieliński
– Koneser bumerangów, "
Kultura
", nr 34, 25. 08.
1968
-
Jolanta Klimowicz
– Wędrówka szlakiem cierpienia, "Służba Zdrowia", nr 36, 6. 09.
1970
-
Kazimierz Dziewanowski
– Reporter na szlaku cierpienia, "
Nowe Książki
", nr 17, 15. 09.
1970
-
Wisława Szymborska
– Lektury nadobowiązkowe, "
Życie Literackie
", nr 3, 20. 01.
1974
-
Janusz Wolniewicz
– Australijski "cicer cum caule", "
Nowe Książki
", nr 51, grudzień
1983
-
Leopold Unger
– Widziane z Brukseli: Krzysztof Reagan czy Ronald Skrzetuski, "
Kultura
" (
Paryż
) nr 7-8 (490-491), lipiec - sierpień
1988
- Andrzej Tumialis – Cztery razy dookoła świata – podróże Wolanowskiego, "
Tygodnik Ciechanowski
", 27. 01.
1998
- Lucjan Wolanowski – Nie wszyscy byli aniołami (Dziennik dziennikarza), "Gazeta Uniwersytecka UŚ", dodatek specjalny, kwiecień
2006
; Uniwersytet Śląski, Katowice
- Wokół reportażu podróżniczego. Tom 3. Lucjan Wolanowski (1920-2006). Studia - szkice - materiały (Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice
2009
, seria: "Prace naukowe Uniwersytetu Śląskiego nr 2683", , ISSN 0208-6336)
Zobacz też Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Lucjan Wolanowski":
1511
...
Jarząb pospolity
...
Wierzba śląska
...
Włócznia Świętego Maurycego (Kraków)
...
Włodzimierz Tetmajer
...
1979
...
1929
...
1870
...
1505
...
1506
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Lucjan Wolanowski":
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 8)
...
208 Konflikty na wschodniej granicy (plansza 13)
...
|