Serhij Leonidowicz Tihipko,
ukr.
Сергій Леонідович Тiгiпко (ur.
13 lutego
1960
w
Mołdawii
) –
ukraiński
polityk, były deputowany i minister, w latach 2002–2004 prezes
Narodowego Banku Ukrainy
.
Życiorys
W 1982 uzyskał tytuł zawodowy inżyniera mechanika w Dniepropietrowskim Instytucie Metalurgicznym. Odbył służbę wojskową, w drugiej połowie lat 80. był etatowym pracownikiem
Komsomołu
. W 1991 zaangażował się w działalność gospodarczą, rok później założył Priwatbank, wokół którego powstała jedna z największych na Ukrainie grup finansowo-przemysłowych, kontrolująca przedsiębiorstwa metalurgiczne i naftowe.
W 1994 został nieetatowym doradcą prezydenta
Leonida Kuczmy
ds. polityki pieniężnej. W 1997 objął stanowisko wicepremiera w gabinecie
Pawła Łazarenki
, pozostał na nim też w rządzie
Wałerija Pustowojtenki
. Od 1999 do 2000 za czasów premiera
Wiktora Juszczenki
sprawował urząd ministra gospodarki.
W 2000 wygrał wybory uzupełniające do
Rady Najwyższej
. W tym samym roku został przewodniczącym oligarchicznej partii Trudowa Ukraina, związanej z
Wiktorem Pinczukiem
. W 2001 wycofał się ostatecznie z dotychczasowej działalności biznesowej. W 2002 ponownie uzyskał mandat poselski, tym razem z listy krajowej koalicji
Za Jedyną Ukrainę
. 17 grudnia tego samego roku objął urząd prezesa
Narodowego Banku Ukrainy
, rezygnując w rezultacie z zasiadania w parlamencie.
W 2004, pełniąc wciąż obowiązki szefa NBU, stanął na czele sztabu wyborczego
Wiktora Janukowicza
w
wyborach prezydenckich
. W okresie
pomarańczowej rewolucji
, 29 listopada 2004, złożył rezygnację z kierowania zarówno kampanią wyborczą urzędującego premiera, jak i bankiem centralnym. Wkrótce odszedł też z Trudowej Ukrainy i wycofał się z czynnej działalności politycznej.
Od 2005 obejmuje kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach finansowych. W 2008 został doradcą premier Ukrainy i współprzewodniczącym działającej przy rządzie rady inwestorów. W 2009 zarejestrował się jako kandydat w
wyborach prezydenckich 2010
. W tym samym roku wybrano go liderem partii
Silna Ukraina
. W wyborach uzyskał trzeci wynik. 11 marca 2010 po raz kolejny wszedł w skład rządu jako wicepremier ds. gospodarczych w
gabinecie Mykoły Azarowa
.
Źródła
Linki zewnętrzne