Styl charakteru (ujęcie
psychoanalityczno-rozwojowe
) - zespół zachowań opartych o wewnętrzne, głęboko zakodowane w procesie rozwoju psychoseksualnego zdania skryptowe będące efektem
fiksacji
.
Stephen M. Johnson
wyróżnił kilka stylów charakteru, odpowiadających w przybliżeniu nazewniczo
zaburzeniom osobowości
, jednak nie stanowiących kategorii chorobowej ani nawet neurotycznej (nerwicowej).
Można wyróżnić następujące okresy rozwoju i odpowiadające im charaktery (po średniku odpowiednie fazy wg klasycznej
psychoanalizy
):
charakter edypalny (miłość - seks). zobacz:
faza falliczna
.
Osoby, które nie rozwiązały konstruktywnie konfliktów poszczególnych faz rozwoju kodują w psychice i w budowie ciała pewne samoograniczające skrypty myślowe. W efekcie w dorosłym życiu kierują się pewnymi schematami myślowymi i emocjonalnym (pojedynczymi lub kilkoma na raz), które poprzez
podświadomość
wpływają na zachowania, nie dezorganizując jednak funkcjonowania, jak dzieje się to w przypadku nerwicy. Pewne cechy osobowości odnajdywane są także w budowie ciała tych osób.