Historiografia polska po II wojnie światowej
Mimo takiego stanu
politycznego nadal wydawano wybitne prace, a nauki historyczne rozwijały się dosyć szybko.
Polscy historycy często wyjeżdżali na zagraniczne wykłady i
konferencje, oraz utrzymywali znajomości z historykami
Europy Zachodniej. Prace historyków znajdowały zainteresowanie poza zachodnią granicą Polski, dzięki temu były często omawiane, tłumaczone na języki obce i wydawane w innych państwach. Z
państw socjalistycznych, prócz polskich historyków, jedynie historycy
Węgierscy utrzymywali kontakt z zachodnimi historykami. W innych krajach socjalistycznych
historiografia miała raczej większy związek z
propagandą niż z nauką.