Historiografia polska po II wojnie światowej
W tym okresie niewątpliwie najwybitniejszym polskim historykiem
mediewistą (historyk zajmujący się różnymi zagadnieniami epoki średniowiecza) był Henryk Łowmiański, który zaczął działalność jeszcze za czasów
II Rzeczypospolitej, jednak jego świetność przypadła na czasy powojenne. Początkowo był związany z
Wilnem, następnie, po przeprowadzce do
Poznania w
1945 r. zaczął pracę na
Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. W swoich pracach wykorzystywał również źródła
archeologiczne, a jego znajomość dziejów
Słowian w średniowieczu sprawiła, iż był cenionym historykiem. Najwybitniejszym jego dziełem była ukazująca dzieje Polski w czasach od najdawniejszych do pełnego średniowiecza sześciotomowa lektura
„Początki Polski”.