Najczęściej spotykana w poezji forma rymów to rymy końcowe, na przykład:
„Na Wawelu, proszę pana,
Mieszkał smok, co zawsze z rana
Zjadał prosię lub barana”
(Julian Tuwim, Smok, [w:] J. Tuwim: Wiersze wybrane, Wrocław 1969, BN I 184)
Rozróżniamy również rymy:
-
żeńskie inaczej rymy półtorazgłoskowe, gdy akcent pada na przedostatnią sylabę, na przykład złotem – potem
-
męskie, gdy akcent pada na ostatnią sylabę wyrazu, na przykład chciej – miej, rymy tego typu mocniej bardziej zdecydowanie kończą wers