Wybitnym artystą był Diego Velázquez (1599-1660) - nadworny malarz hiszpańskiego króla Filipa IV – który tworzył głównie portrety dygnitarzy, członków rodziny królewskiej i papieży. Artystą, który zrywał z przedstawiania świętych pełnych godności był Michelangelo da Caravaggio, który przedstawiał nurt zwany naturalizmem – jeden z oryginalniejszych twórców tego okresu. Jego obrazy przedstawiały świętych ze zniszczonymi twarzami oraz brudnymi dłoniami i stopami, co powodowało liczne konflikty i oburzenie zleceniodawców. Cenionym malarzem był Georges de la Tour (1593-1652), którego dzieła przedstawiały rozgrywane w mroku, rozświetlanym świecami, życie przepełnione treściami religijnymi. Dzięki tym pracom był nazywany malarzem świec.