W czasach Karola Wielkiego rozwijać się zaczął system feudalny. Ten toczący ciągłe wojny władca potrzebował wyszkolonej drużyny. W zamian za służbę w wojsku płacił przede wszystkim ziemią i różnymi przywilejami dla jej właścicieli (ziemia to lenno, a jej właściciel to wasal). W ślad za królem poszli możnowładcy świeccy i dostojnicy kościelni. W ten sposób powstała skomplikowana drabina zależności. Z warstwy rycerzy – posiadaczy ziemi powstał później stan szlachecki. Wokół systemu feudalnego rozwijała się ideologia rycerska.