Prawdopodobnie w 1155 r. w jednej z ord mongolskich, wodzowi urodził się syn Temudżyn. Kiedy dorósł, uzależnił od siebie sąsiednie plemiona i na przełomie XII i XIII w. doprowadził do zbrojnego zjednoczenia Mongołów. W 1206 r. przybrał tytuł Czyngis-chana, czyli wielkiego chana, największego wodza. Plemiona nie były przyzwyczajone do jednej władzy zwierzchniej, więc aby ich do siebie przekonać, Czyngis-chan organizował militarne ekspedycje na ogromną skalę, w których Mongołowie zdobywali wiele cennych łupów. W najazdach osiągali wiele zwycięstw, a podbite tereny zmuszano do płacenia danin i dostarczania posiłków wojskowym.