Wielkie rzesze ludzi (głównie biedota) wymaszerowały w stronę Bizancjum i z braku środków do życia rabowały tereny państw na tej drodze. Ich fanatyzmreligijny powodował, że urządzano pogromy ludności żydowskiej. Z kilkudziesięciotysięcznej niezdyscyplinowanej armii większość poniosła śmierć lub rozproszyła się po drodze, a ci, którzy dotarli na miejsce zaniepokoili cesarza Bizancjum, ponieważ nie takiej pomocy on oczekiwał. Zabronił im wejścia do Konstantynopola i wysłał ich przeciwko Turkom, którzy to pokonali wysłaną przez papieża pomoc.