Dzięki odpowiedniemu zachodzeniu
lotek na siebie (jak listewek w
żaluzji)
pióra podczas ruchu skrzydła w dół zapierają się o siebie i tworzą szczelną powierzchnię, odpychającą się od powietrza. W trakcie ruchu powrotnego „żaluzja” otwiera się, przepuszczając powietrze przez szczeliny. Budowa piór umożliwia łatwe przywracanie ciągłości uszkodzonej powierzchni
aerodynamicznej (ptak, czesząc dziobem upierzenie, „zapina” rozdzielone haczyki i promyki). Innym rodzajem piór są
pióra puchowe. Nie mają one
stosiny ani chorągiewki. Pozbawione struktur sczepiających, miękkie promienie tworzą pęczek rozchodzący się z wierzchołka
dutki. Puch tworzy warstwę
termoizolacyjną (dzięki powietrzu uwięzionemu w plątaninie nitkowatych promieni).