Lekcja: "132. Układ nerwowy somatyczny i autonomiczny. Odruchy bezwarunkowe i warunkowe"
Odruchy pawłowowskie
Rozmieszczenie ślinianek u człowieka
Pawłow eksperymentował na bezwarunkowym odruchu ślinowym psa. Badania te pokazały, że pokarm drażni mechanoreceptory i chemoreceptoryjamy ustnej, co wzmaga wydzielanie śliny. W tym eksperymencie Iwanow prawie jednocześnie podawał pokarm i zapalał lampkę lub dawał sygnały dzwonkiem. W tym przypadku pokarm był bodźcem kluczowym, który wyzwalał u psa odruch bezwarunkowy w postaci ślinotoku, zaś zapalane światło lub dźwięk dzwonka stanowiły bodziec obojętny, który nie powodował żadnych reakcji. Światło lub dzwonek pobudzały receptory innego rodzaju niż pokarm. Receptory jamy gębowej i oka wysyłały impulsy nerwowe do mózgowia, które następnie pobudzało ślinianki.