Dobro narodu jest nadrzędne w stosunku w stosunku do dobra jednostek, grup i klas społecznych. Stąd główną zasadą, na której powinno się opierać życie społeczne, jest idea solidaryzmu narodowego. Poza tym dobro narodu jest miarą postępowania. Etyczne jest to, co służy narodowi, a etyka narodowa jest nadrzędna w stosunku do etyki chrześcijańskiej.
Nacjonaliści są zwolennikami silnego państwa, którego celem jest rywalizacja i ochrona interesu narodu.
W Polsce, podobnie jak w Europie, nacjonalizm narodził się pod koniec XIX wieku. Jego twórcami byli Jan Ludwik Popławski, Zygmunt Balicki, a przede wszystkim Roman Dmowski, przywódca polskiego narodowego obozu politycznego – endecji.
Polski nacjonalizm miał charakter obronny, dlatego często jest nazywany myślą narodową, dla odróżnienia od agresywnych form tej ideologii, np. nacjonalizmu niemieckiego.