Na obszarach sawanny panowały warunki, które spowodowały zmiany w budowie wczesnych hominidów. W miarę coraz większych braków owoców i zmniejszającej się liczby drzew dających schronienie, nastąpiła pionizacja ciała, która doskonale przystosowała hominidów do zmieniającego się środowiska. Kończyny górne, które wcześniej służyły także do poruszania się, zaczęły pełnić inne funkcje, co pozwoliło na posługiwanie się prostymi narzędziami (np. kijem). Przykładem człowiekowatych jest australopitek, neandertalczyk, Homo habilis (człowiek zręczny) oraz Homo sapiens (człowiek rozumny).