|
|
Niepowodzenia szkolne uczniów
Niepowodzenia szkolne definiuje się jako sytuacje szkolne, które charakteryzują się występowaniem wyraźnych rozbieżności między wymaganiami wychowawczymi i dydaktycznymi szkoły a postępowaniem uczniów oraz uzyskanymi przez nich wynikami nauczania.
Niepowodzenia mogą mieć one charakter:
- ukryty gdy nauczyciele nie dostrzegają braków w wiadomościach lub umiejętnościach uczniów mimo, że one w rzeczywistości istnieją;
- jawny, gdy nauczyciel stwierdza braki i ocenia wyniki pracy ucznia jako „niedostateczne”.
Gdy ocena niedostateczna nie obejmuje całorocznej pracy ucznia stanowi ona tzw. wskaźnik jawnego opóźnienia przejściowego.
Jeżeli zaś obejmuje całoroczną pracę ucznia, który musi powtarzać klasę to prowadzi to do drugo- lub wieloroczności, a w konsekwencji do odsiewu szkolnego, tzn. całkowitego przerwania nauki.
Niepowodzenia szkolne są zjawiskiem szkodliwym pod względem społecznym, ekonomicznym i pedagogicznym, gdyż:
- powodują straty finansowe;
- prowadzą do wtórnego analfabetyzmu;
- mogą prowadzić do zaburzeń zachowania wśród uczniów, być przyczyną kompleksów;
- wpływają niekorzystnie na pozostałych uczniów w klasie.
Niepowodzenia szkolne dzielimy na:
- wychowawcze;
- dydaktyczne (wśród niepowodzeń dydaktycznych wyróżniamy jawne i ukryte; niepowodzenia jawne mogą być natomiast przejściowe i i wzglęgnie trwałe (odwracalne i nieodwracalne: drugoroczność i odsiew);
Fazy niepowodzeń szkolnych:
- ukryta – niewidoczne, nieznaczne braki w wiadomościach szkolnych, dostrzegane przez uczniów;
- opóźnienia programowe – uczeń ma trudności w nauce mimo iż w opinii nauczyciela jest jeszcze dobrym uczniem;
- ujawnienie braków – problem zostaje dostrzeżony mogą pojawić się symptomy neurotyczne, uczeń sporadycznie dostaje oceny niedostateczne;
- drugoroczność - oficjalne stwierdzenie niepowodzeń szkolnych.
Przyczyny niepowodzeń szkolnych możemy podzielić na względnie zależne lub względnie niezależne od ucznia.
Można się ich doszukiwać w:
- sytuacji społeczno – ekonomicznej tj. trudnych warunkach materialnych rodziny ucznia, niekorzystnej sytuacji rodzinnej, niskim poziomie kultury rodziców, itp.;
- czynnikach biopsychicznych;
- procesie dydaktycznym np.: w sztywnym systemie nauczania, niedostatecznej pracy nauczycieli, brakach w narzędziach, braku systemu kontroli wyników, nadmiernym obciążeniu pracą, nauką szkolną, błędach i usterkach metodycznych, niedostatecznej znajomości uczniów, braku opieki nad uczniami opóźnionymi, dużej liczebność klas;
- uczniu: w złym stanie zdrowia, zaburzeniach dynamiki procesów nerwowych, zaburzeniach lateralizacji, niskiej inteligencji, nieprawidłowym wyborze drogi kształcenia, nierównomierności rozwojowej poszczególnych funkcji, zaburzeniach rozwoju mowy (jąkanie), dysleksji, dysgrafii.
Skutkami niepowodzeń szkolnych mogą być:
- wytrącenie jednostki z normalnego rytmu życia szkolnego;
- sprzyjanie rozwojowi niedostosowań społecznych, wykolejeniu;
- wzbudzenie w uczniu poczucie małej wartości;
- umocnienie przekonania o niższej wartości ucznia;
- hamowanie rozwoju umysłowego;
- przerwanie nauki;
- brak ustabilizowanej pozycji społecznej;
- zmniejszenie możliwości uzyskania pracy;
- zaburzenia nerwicowe;
- schorzenia psychomotoryczne;
- próby samobójcze;
Walczyć z niepowodzeniami szkolnymi możemy poprzez:
- profilaktyka pedagogiczna;
- odpowiednią diagnozę pedagogiczna (sposoby poznawania uczniów, kontroli i oceny wyników nauczania);
- terapię pedagogiczną.
Opracowała: Marta Mamełka |
INFORMACJE O PREZENTACJI Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:14:08
Edycja: Edytuj prezentację. HISTORIA PREZENTACJI Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:14:08) - Edytuj prezentację.
|
|
|
