"W wychowaniu chodzi o to ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem - o to, ażeby bardziej był a nie tylko więcej miał, aby poprzez wszystko, co ma, co posiada umiał bardziej być człowiekiem, to znaczy ażeby umiał bardziej być nie tylko z drugimi, ale i dla drugich".
Jan Paweł II
Praca wychowawczo-dydaktyczna z dziećmi sześcioletnimi w placówkach przedszkolnych stanowi podstawę wychowania i kształcenia w szkole. Szczególna rola placówek wychowania przedszkolnego wynika z zasadniczego wpływu okresu dzieciństwa na kształtowanie się ludzkiej osobowości. Dzięki naturalnej aktywności dziecka, ciekawości i chłonności jego umysłu, plastyczności psychicznej i tendencji do naśladownictwa, jest ono najbardziej podatne na wpływy pedagogiczne. Łatwo przyswaja sobie umiejętności i praktyczną wiedzę czerpaną z otoczenia. Wysoki stopień wrażliwości emocjonalnej dzieci sześcioletnich stwarza szczególne sprzyjające warunki do osiągnięcia przez wychowawcę efektów swojego oddziaływania.
Wychowawczo-opiekuńcze zadania, realizowane przez nauczyciela sześciolatków w ścisłej współpracy z domem rodzinnym, obejmują szeroko pojętą opiekę nad bezpieczeństwem, zdrowiem i prawidłowym rozwojem dzieci, ich wychowaniem i przygotowaniem do nauki szkolnej.
Podstawowym celem procesu wychowawczego w zerówce jest stymulowanie rozwoju każdego wychowanka. Przy czym decydujące znaczenie dla uzyskania pozytywnych wyników tego procesu ma przestrzeganie swoistych metod wychowania przedszkolnego, opartych na aktywizacji działalności dziecka.
Program pracy wychowawczej z dziećmi sześcioletnimi uwzględnia podstawowe dziedziny oddziaływania, odpowiadające różnym sferom osobowości, określając zadania wychowania moralno-społecznego, umysłowego, technicznego, estetycznego i zdrowotnego. Treści podane w każdym dziale programu są jednak ze sobą integralnie powiązane, co daje możliwość jednoczesnego realizowania różnych zadań zarówno wychowawczych i dydaktycznych. Rozwój osobowości dziecka staje się w ten sposób rezultatem wielostronnego, intensywnego uczestniczenia dziecka w działaniu, przeżywaniu i poznawaniu otaczającego świata.
Wychowanie zawsze było podporządkowane ideologii, szczególnie silnie po roku 1948 mimo zmian ustrojowych szkoła pozostawała taka, jaka była w PRL i dlatego konieczną sprawą było dokonanie reform. Przedszkole jest przede wszystkim dla dzieci i powinno być oparte na jasno określonym systemie wartości i konkretnych wzorcach osobowych. Przedszkole nie tylko realizuje wytyczony program nauczania, ale kształtuje charakter wychowanków zgodnie z oczekiwaniami rodziców.
Wychowanie i kształcenie powinno stanowić w pracy przedszkola integralną część, istotne jest stworzenie warunków do współpracy w przedszkolu środowiska wychowawczego i edukację prorozwojową.
Reforma pozwala na uzupełnienie luki wychowawczej, która pojawiła się we współczesnych społeczeństwach i przejmie na siebie pomoc rodzinie w warstwie wychowawczej.
Reforma przywróciła znaczenie wychowania w przedszkolu. Jest to sprawa ważna, aby każde przedszkole miało swoje oblicze wychowawcze. Przedszkola mają swoje programy wychowawcze.
W polskim systemie oświatowym przedszkole postrzegane jest przede wszystkim jako instytucja opiekuńcza, a więc zapewniająca dziecku opiekę a sprawą drugorzędną jest proces dydaktyczny i wychowawczy. Do jego funkcji podstawowych należą funkcje opiekuńcza, wychowawcza i dydaktyczna. Z tych trzech najbardziej zawsze eksponowana była funkcja opiekuńcza.
Reforma edukacji podjęła próbę przywrócenia funkcji wychowania w polskim przedszkolu, co bardzo siebie cenię.
W tym momencie należy rozważyć, jakimi wartościami należy kierować się wychowując.
(...)
Joanna Zdanowicz
Miejskie Przedszkole Publiczne w Wojcieszowie | 
