Zebu
ZebuZebu, bydło domowe garbate – forma udomowionego w starożytności
bydła domowego
o charakterystycznym garbie położonym na grzbiecie i masywnych
rogach
, rozpowszechniona w krajach podzwrotnikowych jako
zwierzęta użytkowe
. W
Indiach
otaczane jest
kultem
, ma specjalny status jako
święta krowa
. Jako zwierzę odporne na gorący i wilgotny klimat oraz wiele chorób zebu jest
krzyżowane
z innymi rasami bydła. Pochodzenie i domestykacjaWywodzi się prawdopodobnie od podgatunku
tura
udomowionego w Indiach około 8000
p.n.e.
[]
Domestykacja
zebu nastąpiła w starożytności, prawdopodobnie w
Mezopotamii
[2] i w
Indiach
[3]. Cechy charakterystyczneZebu charakteryzuje się podobnym do
wielbłądziego
garbem mięśniowo-tłuszczowym położonym w okolicy
kłębu
, workiem skórnym poniżej gardła oraz masywnymi, szeroko rozstawionymi rogami. Osiąga
wysokość w kłębie
do około 160 cm, długość ciała bez ogona wynosi około 240 cm, a masa – do 700 kg[3]. Ubarwienie płowe, jasnożółte, czerwone, szare lub czarne, również plamiste. Znaczenie dla człowiekaBydło typu zebu jest rozpowszechnione przede wszystkim w Indiach, gdzie znajdują się główne ośrodki
hodowli
. Są tam uważane za zwierzęta święte i użytkowane jako zwierzęta pociągowe i juczne. W wyniku hodowli wyselekcjonowano liczne rasy różniące się ubarwieniem, umięśnieniem m.in. kankaryjską, bahurską, dandżi, deonio, mizorską oraz najmniejsze – zebu karłowate[3]. Zebu jest przystosowane do życia w środowisku gorącym i wilgotnym, jest też odporne na wiele chorób. Cechy te spowodowały import tych zwierząt na wschodnie wybrzeże
Afryki
i
Madagaskar
. Na początku
XX wieku
zebu zostało również sprowadzone do
Brazylii
i skrzyżowane z francuską odmianą bydła (
Charolaise
). Otrzymana w rezultacie rasa Chanchim zawiera 5/8 cech rasy Charolaise i 3/8 cech zebu i charakteryzuje się lepszą jakością mięsa przy dobrej odporności na gorący i wilgotny klimat[]. Zebu w Binder Park Zoo w Battle Creek, Michigan Nomenklatura zoologiczna
Nazwa systematyczna
bydła zebu odbiega od standardowych zasad
taksonomii zoologicznej
. Bydło domowe (nazwa naukowa Bos primigenius f. taurus) jest uznawane za formę tura (Bos primigenius). Bydło zebu jest typem[4] bydła domowego i w systematyce określane jest nazwą naukową Bos primigenius f. taurus – tak samo jak bydło domowe i
bydło Watussi
. Ponieważ bydło domowe – ze względów praktycznych – określane jest nazwą Bos taurus[5], a zebu opisano po raz pierwszy pod nazwą Bos indicus Linnaeus, 1758 przyjmuje się obecnie jako poprawną, synonimiczną nazwę systematyczną Bos taurus indicus, mimo że trynominalna nazwa sugeruje klasyfikowanie w randze podgatunku. Przypisy Bibliografia
Inne hasła zawierające informacje o "Zebu":
Cywilizacja doliny Indusu
...
Glista
Glista bydlęca
- nicień, pasożyt bydła, Zebu i bawołu
Glista kocia
– nicień, pasożyt kota
Glista końska
– nicień, pasożyt ...
Bydło
...
III tysiąclecie p.n.e.
...
Zebu
Zebu
Systematyka
Domena
eukarionty
Królestwo
zwierzęta
Gromada
ssaki
Podgromada
ssaki żyworodne
Szczep
łożyskowce
Rząd
parzystokopytne
Rodzina
krętorogie
Rodzaj
Bos
Gatunek
Bos taurus
Nazwa systematyczna
Bos indicus
Linnaeus
, 1758 Zebu, bydło domowe garbate ...
Kuchnia indyjska
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Zebu":
033. Krainy zoogeograficzne (plansza 10)
dzielnica indyjska: słoń indyjski, bawół indyjski, nosorożec, Zebu, jelenie, tygrys bengalski, pantera (lampart), niedźwiedzie, tupaje (wiewióreczniki), makaki, sępy, gwearek, ...
|