Taniec kagura w wykonaniu świętych dziewic miko

Maska demona wykorzystywana w stylu Iwami kagura

Kagura ( jap. 神楽, muzyka bóstw, rozrywka bogów) - forma teatru japońskiego , wywodząca się z rytuałów sintoistycznych , ukształtowana w okresie kultury dworskiej, składająca się z szeregu pieśni oraz tańców rytualnych wykonywanych z akompaniamentem muzycznym na terenie chramów.

W zależności od miejsca prezentacji można wyróżnić mikagura oraz sato-kagura (kagura wiejskie), tańczone i śpiewane w lokalnych świątyniach, wykonywane przez kapłanki zwane miko , z okazji poszczególnych świąt ludowych (zbliżone do obrzędów szamańskich, często mające charakter orgiastyczny).

Natomiast mikagura jest po dziś dzień wykonywana na terenie pałacu cesarskiego i w obecności rodziny cesarza, każdego roku 15 grudnia. Obecnie tradycyjny obrzęd skrócono z kilku dni do 6-godzinnego przedstawienia, obejmującego 12 pieśni śpiewanych przez dwa chóry przy akompaniamencie zespołu złożonego z tradycyjnych instrumentów japońskich.

Mitologia japońska wywodzi powstanie kagura od tańca jednej z bogiń przed pieczarą, w której ukryła się bogini słońca Amaterasu .

Bibliografia

• Estera Żeromska Maska na japońskiej scenie, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2003,