Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Brontotheriidae
BrontotheriidaeBrontotheriidae (syn. Titanotheriidae) – rodzina wymarłych ssaków z rzędu
nieparzystokopytnych
. Za ich najbliższych żyjących krewnych uznaje się koniowate, jednakże Brontotheriidae wyglądem bardziej przypominały nosorożce. Żyły od
eocenu
do wczesnego
oligocenu
, 56 do 34 milionów lat temu. MorfologiaStworzenia te zachowały na kończynach przednich po 4, na tylnych zaś 3 palce. Zęby były przystosowane się do spożywaniaa stosunkowo niezbyt twardej, nieścierającej ich roślinności. Trzonowce były uformowane na kształt litery „W”. EwolucjaHistorię ewolucyjną tej grupy poznano dość dobrze dzięki świetnie zachowanym szczątkom z Ameryki Północnej. Najwcześniejsi przedstawiciele, jak Eotitanops, dorastali do niewielkich rozmiarów, nie przekraczając 1 m długości. Nie dysponowali także
rogami
. Późniejsi członkowie zwiększali masę ciała. Jednakże niewielkie formy, jak chociażby Nanotitanops, egzystowały jeszcze w eocenie. Niektóre rodzaje, takie jak Dolichorhinus, wykształciły silnie wydłużone czaszki. Późniejsze Brontotheriidae osiągały duże rozmiary – ich wysokość dochodziła do 2,5 m. Charakteryzowały je dziwaczne wyrostki rogowe. Np. północnoamerykański Megacerops wykształcił dymorfizm płciowy polegający na istnieniu pary rogów ponad nosem. Może to świadczyć o występowaniu stadnych zachowań tych zwierząt. Samce używałyby swych rogów do staczania walk na tle godowym, jak to czynią np. dzisiejsze
jeleniowate
. Inaczej zaś niż u dzisiejszych nosorożcowatych rogi budowała tkanka kostna – tworzyły je
kość czołowa
i
kość nosowa
. Umieszczone też były obok siebie w płaszczyźnie czołowej, a nie strzałkowej, jak to ma miejsce u dzisiejszych nosorożców. Wymarcie tych zwierząt prawdopodobnie miało związek z osuszeniem się klimatu. Wymagało to też adaptacji do twardej, nieprzystępnej roślinności, jak trawy, które rozprzestrzeniły się znacznie w oligocenie. KlasyfikacjaIstnieją dwie różne klasyfikacje tych stworzeń. Pierwsza grupuje je w 87 podrodzin i 43 rodzaje. Kolejna opiera się jednak na znacznie nowszych danych. Brontotheriidae - Pakotitanops
incertae sedis
,
Pakistan
- Mulkrajanops
incertae sedis
,
Pakistan
, 1,25 m wysokości
- Eotitanops,
Ameryka Północna
, 0,5 m wys.
- Palaeosyops,
Ameryka Północna
, 1 m wys.
- Podrodzina Brontotheriinae
- Bunobrontops,
Azja
- Mesatirhinus, Ameryka Północna, 1 m wys.
- Dolichorhinus, Ameryka Północna, 1,25 m wys.
- Sphenocoelus, Ameryka Północna, 1,25 m wys.
- Desmatotitan, Mongolia Wewnętrzna, 1,25 m wys.
- Fossendorhinus, Ameryka Północna
- Metarhinus, Ameryka Północna, 1 m wys.
- Microtitan, Mongolia Wewnętrzna, 0,75 m wys.
- Sthenodectes, Ameryka Północna, 1,25 m wys.
- Telmatherium, Ameryka Północna, 1,25 m wys.
- Metatelmatherium, Ameryka Północna, Mongolia Wewnętrzna, 1,25 m wys.
- Epimanteoceras, Mongolia Wewnętrzna, 2 m wys.
- Hyotitan
incertae sedis
, Mongolia Wewnętrzna, 2,2 m wys.
- Nanotitanops
incertae sedis
Azja
- Pygmaetitan
incertae sedis
, Chiny, 0,5 m wys.
- Acrotitan
incertae sedis
, Mongolia Wewnętrzna, 0,3 m wys.
- Arctotitan
incertae sedis
, Chiny
- Qufutitan
incertae sedis
, Chiny
- Plemię Brontotheriini
- Protitan, Mongolia Wewnętrzna, 2 m wys.
- Protitanotherium, Ameryka Północna, 2 m wys.
- Rhinotitan, Mongolia Wewnętrzna, 2,5 m wys.
- Diplacodon (incl. Eotitanotherium), Ameryka Północna, 2 m wys.
- Pachytitan, from Inner Mongolia, 2 m wys.
- Brachydiastematherium, Europa wschodnia, 2 m wys.
- Sivatitanops, Azja i Europa
- Podplemię Embolotheriina
- Gnathotitan, Mongolia Wewnętrzna, 2.5 m wys.
- Aktautitan, Kazachstan, 2,5 m wys.
- Metatitan, Mongolia, 1,5 m wys.
- Nasamplus, Mongolia Wewnętrzna
- Protembolotherium, Mongolia, 2 m wys.
- Embolotherium (incl. Titanodectes),
Mongolia
, 2,5 m wys.
- Podplemię Brontotheriina
- Parabrontops, Mongolia, 2 m wys.
- Protitanops, Ameryka Północna, 2 m wys.
- Notiotitanops, Ameryka Północna, 2 m wys.
- Dianotitan, Chiny, 2 m wys.
- Duchesneodus, Ameryka Północna
- Megacerops (w tym Menodus, Brontotherium, Brontops, Menops, Ateleodon, and Oreinotherium), Ameryka Północna, 2,5 m wys.
Bibliografia- McKenna, M. C, and S. K. Bell. 1997. Classification of Mammals Above the Species Level. Columbia University Press, New York, 631 pp.
- Mihlbachler, M.C. 2004. Phylogenetic Systematics of the Brontotheriidae (Mammalia, Perissodactyla). Ph.D. Dissertation, Columbia University. 757 pp.
- Mihlbachler, M.C. , S.G. Lucas, and R.J, Emry. 2004a. The holotype specimen of Menodus giganteus, and the “insoluble” problem of Chadronian brontothere taxonomy. In S.G. Lucas, K. Zeigler, and P. E. Kondrashov (eds.), Paleogene Mammals. Bulletin of the New Mexico Museum of Natural History 26: 129-136.
- Mihlbachler, M.C., S.G. Lucas, R.J. Emry, and B. Bayshashov. 2004b. A new brontothere (Brontotheriidae, Perissodactla, Mammalia) from the Eocene of the Ily Basin of Kazakhstan and a phylogeny of Asian "horned" brontotheres. American Museum Novitates 3439: 1-43.
Inne hasła zawierające informacje o "Brontotheriidae":
Nieparzystokopytne
...
Brontotheriidae
BrontotheriidaeSzkielet
Brontotherium hatcheri
(Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie)
Systematyka
Domena
eukarionty
Królestwo
zwierzęta
Typ
strunowce
Podtyp
kręgowce
Gromada
ssaki
Rząd
nieparzystokopytne
Rodzina
Brontotheriidae
Nazwa systematyczna
Brontotheriidae
Marsh
,
1873
Brontotheriidae (syn. Titanotheriidae) ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Brontotheriidae":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|