|
|
|
przewężenie Ranviera
przewężenie Ranviera to przerwy, które występują między komórkami osłonki mielinowej. W przewężeniu zostaje wzmocniony impuls sygnału nerwowego. Osłonka mielinowa wymusza przepływ impulsów od przewężenia do przewężenia pełniąc rolę elektrycznej izolacji przyspieszającej sygnał elektryczny.
W tych przewężeniach błona komórkowa aksonu (zawierająca gęsto rozmieszczone kanały jonowe) nie jest osłonięta mieliną, a więc kontaktuje się z płynem pozakomórkowym. Dzięki temu prąd przenosi się skokowo od węzła zdepolaryzowanego do węzła będącego w spoczynku - impulsy nerwowe skaczą. Przewodzenie skokowe (lat. saltare) jest znacznie szybsze niż przewodzenie ciągłe we włóknach niezmielinizowanych. Potencjał czynnościowy sięga do 140 mV. Przewężenia mają długość rzędu 1 μm i poprzedzielane są są mniej więcej regularnie, tysiąckrotnie dłuższym zmielinizowanym odcinkiem.
Gradient potencjału w przewężeniu jest znacznie większy niż w zmielinizowanym odcinku aksonu.
Inne hasła zawierające informacje o "przewężenie Ranviera":
Przełom rzeki
...
Drożdże
...
Błonkoskrzydłe
...
Dolina Dolnej Wisły
...
Zęby stałe
...
Stopy aluminium
...
Ścięgno
...
Bilard
...
Kategoria:Histologia
...
Team Lotus
...
Inne lekcje zawierające informacje o "przewężenie Ranviera":
Podziały komórkowe - część 2 (plansza 18)
...
Budowa komórki eukariotycznej - część VI - mitochondrium i jądro komórkowe (plansza 13)
...
Tkanka nabłonkowa i nerwowa (plansza 16)
dendryty
2 - ciało komórki
3 - jądro
4 - osłonka mielinowa
5 - neuryt
6 - przewężenie Ranviera
7 - tigroidy (ciała Nissla) – gęste skupienia RNA i rybosom
...
|
|
|
|
