Imeretia (
gruz.
: იმერეთი მხარე Imereti Mchare) jest regionem w zachodniej
Gruzji
, leżącym w górnym dorzeczu rzeki
Rioni
. 800 tys. Imeretian posługuje się
dialektem
języka gruzińskiego
, stanowiąc jednocześnie
grupę etniczną
o silnej tożsamości kulturowej.
Geografia
W skład Imeretii wchodzą następujące prowincje:
-
Kutaisi
(miasto)
- Baghdati
- Wani
-
Zestaponi
- Terdżola
-
Samtredia
- Saczchere
-
Tkibuli
-
Cziatura
- Cchaltubo
- Charagauli
-
Choni
Mieszkaniec Imeretii, zdjęcie z XIX wieku
Główny miastem regionu jest
Kutaisi
, inne ośrodki przemysłowe to Samtredia, Cziatura (wydobycie
manganu
), Tkibuli (ośrodek górniczy), Zestaponi (produkcja metali), Choni i Saczchere. Imeretia jest od lat jest również centrum rolniczym, słynącym z upraw
morw
i
winorośli
.
Historia
W późnej
starożytności
i wczesnym
średniowieczu
, na terenie zachodniej Gruzji, w tym na obszarze dzisiejszej Imeretii istniało królestwo Egrisi. Jego król w roku
523
przyjął
chrześcijaństwo
jako oficjalną religię państwową. W latach
975
-
1466
Imeretia była częścią zjednoczonego Królestwa Gruzji. W
XV wieku
za sprawą ataków
Imperium osmańskiego
Gruzja pogrążyła się w chaosie. Imeretia stała się wtedy niezależnym królestwem. W
XVII
-
XVIII wieku
częste najazdy Turków znacznie osłabiły Imeretię, od
1810
roku znalazła się ona pod panowaniem
Imperium Rosyjskiego
. Ostatnim królem Imeretii był Solomon II (
1789
-
1810
). W latach
1918
-
1921
Imeretia stała się częścią niezależnej
Demokratycznej Republiki Gruzji
. W latach
1922
-
1936
była częścią republiki
Związku Radzieckiego
wchodząc w skład
Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
, natomiast od
1936
do
1991
roku leżała w granicach
Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
. Po odzyskaniu przez Gruzję niepodległości w
1991
roku, Imeretia stała się regionem[1] ze stolicą w
Kutaisi
.
Zabytki
(obydwa znajdują się na
liście światowego dziedzictwa UNESCO
)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ odpowiednik polskiego województwa
Linki zewnętrzne