Plemiona Bałtów ok.
1200
roku
Galindowie -
plemię
bałtyckie
zamieszkujące tereny obecnych
Mazur
, pomiędzy dzisiejszym
Olsztynem
i
Szczytnem
a południowo-zachodnimi krańcami
Litwy
. Okres bytowania Galindów na tych terenach datuje się na około
V w. p.n.e.
-
XIII w. n.e.
Pierwsze wzmianki o Galindach można znaleźć w kronikach
Klaudiusza Ptolemeusza
i
Piotra z Dusburga
. W czasie
Wędrówki Ludów
w połowie pierwszego tysiąclecia n.e., być może grupa Galindów, jako sprzymierzeniec
germańskich
Gotów
i
Wandalów
wyruszyła na
Rzym
.
Według przekazów ustnych Galindowie zamieszkiwali głównie tereny podmokłe i bagniste, co miało pozwolić na uniknięcie najazdów ze strony innych plemion. Na takich terenach Galindowie budowali prawdopodobnie drewniane chaty stawiane na palach wbijanych w bagno. Z takich samych pali budowali też ścieżki, tzw.
kulgrindy
, które prowadziły przez najbardziej niebezpieczne odcinki bagien. Do osady Galindów prowadziło zazwyczaj kilkanaście takich ścieżek, z czego tylko kilka było ukończonych. Reszta ścieżek urywała się nagle w środku bagna, przez co oddziały innych plemion często nie mogły dotrzeć do osad Galindów. Plemieniu temu przypisuje się zabicie
Świętego Wojciecha
.
Nie do końca jasny jest schyłek plemienia Galindów. Według jednej z wielu legend Galindowie zostali wymordowani przez
Jaćwingów
, którzy najechali ich tereny podczas zimy (gdy łatwiej było przedostać się przez bagna). Wojownicy mieli zostać wymordowani, natomiast kobiety i dzieci zostały wzięte w niewolę i zasymilowani. Według innej legendy, niemal wszyscy mężczyźni zginęli wcześniej podczas walk z
Polakami
, a
Jaćwingowie
zastali w plemieniu tylko kobiety i dzieci. Znane są również przekazy, jakoby to
Krzyżacy
mieli przyczynić się do ostatecznego upadku Galindów. Według źródeł krzyżackich Galindia była bezludna już przed opanowaniem jej terenów przez Zakon.
Zobacz też