Koolie pracujący z owcami
Pies pasterski wraz ze stadem i właścicielem,
Indie
.
Pies pasterski – typ
psa
, który w drodze
selekcji
dokonywanej przez człowieka, nabrał cech obrońcy stad
zwierząt hodowlanych
przed drapieżnikami. Do cech tych należą: zaciętość w walce, odporność na trudne warunki pogodowe i terenowe, silne poczucie hierarchii w stadzie, stąd psy tego typu często mają problem z całkowitym podporządkowaniem się człowiekowi. Przyzwyczajone do samodzielnej pracy potrzebują stałego zajęcia.
Początkowo typowe psy pasterskie musiały być silne i duże, aby móc podjąć konfrontację z takim zagrożeniem jak np.
niedźwiedzie
. Przykładem psa pasterskiego o takich pierwotnych cechach jest
owczarek środkowoazjatycki
, który w swoich ojczystych terenach dalej pełni funkcje użytkowe.
Wraz z przetrzebieniem pogłowia
wilków
i niedźwiedzi nie było już konieczności posiadania tak ciężkich i "bojowych" psów. Już w roku
1570
Caius donosi, że na
Wyspach Brytyjskich
popularnością i uznaniem cieszył się owczarek angielski, który był w swej budowie lżejszy. Potrzeba posiadania psa pilnującego stad, aby te nie tratowały upraw, kładła nacisk na takie cechy osobnicze jak mniejsza niezależność, posłuszeństwo, umiejętność pilnowania oraz umiarkowana agresywność. Ta ostatnia cecha była związana z istotną kwestią współpracy ze stadem – pies musiał umieć kąsać
owce
, tak aby te czuły przed nim respekt, jednak nigdy nie mógł ich skaleczyć. Pożądane były także osobniki, które potrafiły pracować cicho, nie płosząc stada głośnym szczekaniem.
Rozróżnienie psów pasterskich i psów owczarskich jest wręcz niemożliwe, ponieważ ich funkcje, cechy
anatomiczne
, a także charakterologiczne są bardzo zbliżone. Funkcje psów pasterskich pełnią także psy, które nie należą ściśle do tej grupy biorąc pod uwagę
klasyfikację FCI
. Przykładem takiego psa pasterskiego (oprócz owczarka środkowoazjatyckiego) jest
mastif hiszpański
.
Według FCI psy pasterskie stanowią
sekcję pierwszą w grupie pierwszej
(poświęconej psom pasterskim i zaganiającym). Należą do niej takie rasy jak:
Bibliografia
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999