Lekcja: "Sekretny obrzęd, ludowa moralność i przestrogi gości z zaświatów - czyli tematyka ˝Dziadów cz. II˝ A. Mickiewicza"
Wstęp do dramatu– wiersz "Upiór"
Cmentarz w śniegu (1826) C.D.Friedrich.
"Serce ustało, pierś już lodowata,
Ścięły się usta i oczy zawarły;
Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!
Cóż to za człowiek? – Umarły."
Wiersz opisujący historię ducha samobójcy jest dobrym wprowadzeniem w nastrój grozy, fantastyki i tajemniczości, który będzie towarzyszył całemu dramatowi. Poeta kreśli plastyczny obraz przerażającego widma, które "co rok się budzi/ Na dzień zaduszny mogiłę odwali / I dąży pomiędzy ludzi."
Zmarły był niegdyś nieszczęśliwie zakochany, nieodwzajemniona miłość popchnęła go do samobójstwa, ale na tym jego cierpienia się nie skończyły. Duch – według relacji świadków – pokutuje, wracając co roku do życia, i przeżywając po raz kolejny to samo miłosne rozczarowanie. Postanawia odszukać ukochaną – "cóżkolwiek będzie, dawnym pójdę torem". Tym samym poeta wprowadza czytelnika w akcję dramatu.