Mangan w szeregu napięciowym metali zajmuje miejsce między glinem i cynkiem, dlatego łatwo rozpuszcza się w kwasach nieutleniających wypierając wodór i tworzy sole, w których występuje jako jon Mn2+, z wody wypiera wodór.
W stanie litym w powietrzu w temperaturze pokojowej jest trwały, natomiast rozdrobniony utlenia się łatwo.
Ogrzewany na powietrzu spala się na tlenek manganu (II).
Reaguje z siarką, chlorem, a nawet z azotem (w t >1200oC) dając azotek Mn3N2.
Wykazuje zdolność do występowania na różnych stopniach utlenienia od +1 do +7 (7 elektronów walencyjnych). Najważniejsze stopnie utlenienia to II, IV, VII.
