W biegu środkowym zaczyna dominować inny rodzaj niszczenia podłoża –
erozja boczna. Polega ona na podcinaniu brzegów przez nurt rzeki. Rzeki płynące po terenach zbudowanych z mało odpornych skał, ze względu na charakter przepływu wody, której cząsteczki tworzą spiralne komórki, mają tendencje do przerzucania nurtu z jednego brzegu na drugi. Powoduje to podcinanie najpierw jednego, a później drugiego brzegu. Proces ten nazywamy meandrowaniem, a powstające w ten sposób zakola
meandrami. W korytach meandrujących rzek tworzą się czasami
mielizny i piaszczyste wyspy, zwane
łachami. W miejscu, gdzie rzeka przerzuca swój nurt z jednego brzegu na drugi, powstaje mielizna, która może pełnić rolę
brodu. W dawnych czasach w pobliżu brodów często budowano
grody, aby kontrolować
szlaki handlowe.