Szkielet gąbek ma najczęściej postać igieł (
spikul) tkwiących w mezoglei i przybierających nieraz fantazyjne kształty. Mogą one być zbudowane z
węglanu wapnia lub
krzemionki i są spojone
substancją białkową przypominającą
kolagen, zwaną
sponginą. Igiełki gąbek są ważnym elementem ich klasyfikacji systematycznej.
Gąbki mogą rozmnażać się bezpłciowo, zazwyczaj przez
pączkowanie i płciowo, prz czym spotykamy tu zarówno gatunki
obojnacze, jak i rozdzielnopłciowe.
Gamety powstają bezpośrednio w
mezoglei (nie ma tu
gonad).
Komórki jajowe zazwyczaj pozostają w gąbce macierzystej i tu dochodzi do zapłodnienia
plemnikami pochodzącymi od innego osobnika. Rozwijający się
zarodek opuszcza organizm gąbki i przekształca w swobodnie pływającą larwę.
Larwa ta przytwierdza się do dna i stopniowo przekształca w dorosłego osobnika. Mamy tu więc do czynienia z rozwojem złożonym.