Cały szkielet ptaka odznacza się dużą sztywnością, a jednocześnie lekkością dzięki silnemu skostnieniu (mało części chrzęstnych), zrastaniu się dużych partii szkieletu (na przykład kości czaszki oraz kręgów poza
odcinkiem szyjnym). Zrośnięte są też kości
śródstopia i nastopka, tworząc tak zwany
skok. Kości długie ptaków są cienkościenne i mają puste przestrzenie wypełnione powietrzem (
kości pneumatyczne). W ów kościach mogą znajdować się uchyłki
worków powietrznych. Do zmniejszenia masy szkieletu ptaków przyczyniła się między innymi utrata uzębienia i skrócenie kostnego ogona.
Kręgi ogonowe zrastają się w krótki
pygostyl, stanowiący podporę
kupra, z którego wyrastają
pióra ogona –
sterówki. W budowie czaszki poza bezzębnością szczęk (ruchomo połączonych z
mózgoczaszką) zwraca uwagę rozbudowana – wydęta i cienkościenna –
puszka mózgowa.
