Zwierciadłem nazywamy gładko wypolerowaną powierzchnię niektórych materiałów, na których padające światło ulega niemal w całości odbiciu.
Zwierciadłem jest wypolerowana powierzchnia metalu, szkła (lustra) lub wody.
Zwierciadła ze względu na kształt dzielimy na:
płaskie (jego powierzchnia jest częścią płaszczyzny)
kuliste wklęsłe (jego powierzchnia jest częścią wewnętrznej powierzchni kuli)
kuliste wypukłe (jego powierzchnia jest częścią zewnętrznej powierzchni kuli)
Światło wychodzące ze źródła odbija się od zwierciadła płaskiego (zgodnie z prawem odbicia), obserwator dostrzega tylko światło odbite. Odbiera jednak wrażenie, że promienie świetlne „wychodzą” spoza zwierciadła. Obserwator widzi źródło światła po drugiej stronie zwierciadła, chociaż promienie z niego nie wychodzą. Obraz jest więc pozorny.
Z prawa odbicia światła wynika, że obserwator zawsze widzi obraz pozorny w takiej samej odległości od zwierciadła w jakiej znajduje się przedmiot.