Interpretację całości utworu wytycza pierwsze zdanie:
"Nic dwa razy się nie zdarza / i nie zdarzy …"
Istotne, że nie jest ono wypowiadane przez podmiot liryczny ze sprzeciwem i nie staje się pretekstem do pesymistycznych przemyśleń. Osoba mówiąca pogodziła się z ta myślą, wyraża ją w sposób kategoryczny. Wie bowiem, że życia nie można powtórzyć i należy szukać w nim piękna, które nada mu sens.
Myśl, że życia nie można powtórzyć obecna jest w wielu utworach Noblistki.
"Zrodziliśmy się bez wprawy
I pomrzemy bez rutyny"
Ludzie wszystko robią po raz pierwszy. Nie zdobywają więc doświadczenia i nie mają żadnej okazji do nabrania wprawy. Ludzkie życie zamknięte pozostało pomiędzy narodzinami a śmiercią i jest nie tylko niepowtarzalne, ale i nieprzewidywalne. Na tym jednak polega uroda życia.