Najpierw rywalizowano wyłącznie w jednej dziedzinie – biegach – lecz później wprowadzono pięciobój (biegi, zapasy, skok w dal, rzut dyskiem i rzut oszczepem). Następnie wprowadzono boks, zapasy (jako oddzielna dyscyplina) oraz wyścigi wozów zaprzęgowych w dwa lub cztery konie. W zmaganiach sędziowali osoby wybierane poprzez losowanie. Na zakończenie igrzysk, zwycięzcy otrzymywali wieńce z gałązek laurowych (z wawrzynu) oraz ogłaszano ich nazwiska i miejscowości, z których pochodzili. Wygrani zdobywali sławę w całym państwie i liczne zaszczyty, a miasta, z których pochodzili, zwalniały ich dożywotnio z podatków oraz zapewniały honorowe miejsca w teatrach.