Lekcja: "Sieci komputerowe - Architektura Internetu, część 1"
Warstwa dostępu do sieci
Warstwa dostępu do sieci jest najniższą warstwą w hierarchii protokołów TCP/IP.
Protokoły tej warstwy są dla systemu narzędziem wykorzystywanym do dostarczania danych do innych komputerów, bezpośrednio dołączonych do sieci. Określają, jak korzystać w sieci z datagramu IP. W odróżnieniu od protokołów wyższych warstw, muszą znać szczegóły dotyczące sieci (strukturę pakietów, adresowanie) tak, by transmitowane dane były zgodne z narzuconymi przez nią regułami.
Warstwa ta zawiera w sobie funkcje trzech najniższych poziomów modelu OSI.
Funkcje wykonywane na tym poziomie obejmują opakowanie datagramów IP tak, by stawały się ramkami przesyłanymi przez sieć np. przed przesłaniem przez sieć Ethernet – RFC 894 (A Standard for the Transmission of IP Datagrams over Ethernet Networks) oraz zamianę adresów IP na fizyczne adresy stosowane w sieci np. konwersja adresów IP na adresy Ethernet – RFC 826 (Address Resolution Protocol ARP).
Zaletą TCP/IP jest schemat adresowania, który jednoznacznie identyfikuje każdy komputer w Internecie. Taki adres IP jest przetworzony na dowolny adres stosowany w sieci fizycznej, przez którą jest transmitowany datagram.