0. Zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy, to: aforyzm antyteza archaizm
1. Błąd składniowy zniekształcający budowę zdania, powodujący zanik związku logicznego między jego członami, to aforyzm antonim anakolut
2. Inaczej uzwierzęcenie, środek stylistyczny używany w celu nadania rzeczom lub osobom cech zwierzęcych, to: aforyzm antyteza animalizacja
3. Termin oznaczający przeciwieństwo, odwrotność znaczeniową innego terminu, to: aforyzm antonim archaizm
4. Powtórzenie w celach ekspresywnych jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers, to: antyteza aliteracja archaizm
5. W literaturze i sztukach plastycznych podstawienie pojęć oderwanych pod obraz o znaczeniu przenośnym, symboliczny motyw, jednoznacznie określony i ustalony konwencjonalnie, to: antyteza alegoria anakolut
6. W tekście literackim nawiązanie, odwołanie się do innego tekstu, stylu, zjawiska za pomocą określonych sygnałów rozpoznawalnych dla odbiorcy, to: antyteza aluzja literacka animalizacja
7. Celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi, to: aluzja literacka anafora antyteza
8. Inaczej ożywienie – literacki środek stylistyczny polegający na nadaniu przedmiotom nieożywionym lub pojęciom abstrakcyjnym cech istot żywych, to: antyteza animizacja antropomorfizacja
9. Zabieg językowy, polegający na nadawaniu nie będącym ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania, to: aluzja literacka animizacja antropomorfizacja
10. Figura retoryczna polegająca na zestawieniu dwóch elementów znaczeniowo przeciwstawnych w jedną całość treściową dla uzyskania wyższej ekspresji, to: antyteza alegoria antropomorfizacja
11. Składniowa figura retoryczna, charakteryzująca się bezpośrednim zwrotem do osoby, bóstwa, idei, wydarzenia, pojęcia lub przedmiotu (dochodzi wówczas do personifikacji adresata wypowiedzi), to: aforyzm apostrofa antyteza
12. Figura retoryczna, która polega na użyciu dwóch słów (zwykle rzeczowników) w tej samej formie fleksyjnej. Jedno ze słów jest dopowiedzeniem, przydawką drugiego. Oznacza to, że jedno słowo dointerpretowuje drugie lub nawet przedefiniowuje je, ta figura geometryczna, to: archaizm apozycja asyndeton
13. Wyraz, konstrukcja składniowa lub związek wyrazowy, który wyszedł z użycia, to: antyteza antonim archaizm
14. Konstrukcja składniowa zaliczana do figur retorycznych polegająca na łączeniu zdań lub ich części bez użycia spójnika, to: aforyzm animizacja asyndeton
15. Inaczej stylizacja gwarowa, polegająca na wprowadzeniu do utworu literackiego (całości lub jego części) słownictwa, zwrotów, form gramatycznych pochodzących z określonego dialektu, to: antyteza dialektyzacja echolalia
16. Środek stylistyczny polegający na powtarzaniu jednakowych lub podobnych zespołów głoskowych jedynie dla podkreślenia rytmiczności, melodyjności tekstu, szczególnie charakterystyczne w ludowych przyśpiewkach i refrenach, również wykorzystywany jako celowy chwyt poetycki w utworach awangardowych, to: aluzja literacka dialektyzacja echolalia
17. Charakterystyczny dla baroku środek stylistyczny polegający na wymienianiu w tekście kolejnych elementów pewnej całości, służący zwróceniu uwagi na prezentowane treści, wzmocnieniu znaczenia wypowiedzi, to: epitet epifora enumeracja
18. Powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu kolejnych segmentów wypowiedzi, to: epitet epifora elipsa
19. Wyraz (przymiotnik, rzeczownik lub imiesłów) określający przedmiot: "brzydkie kaczątko", "słodki całus" ,"zły bandyta", "wrota piekieł", "tętniące myśli". Jest figurą stylistyczną stosowaną w retoryce i poezji, jest to: epitet animizacja archaizm
